شُله رسولا 27:39 - Peymana Nû (Încîl)

³⁹ Sibeh ku zelal bû, eʼrd nas nedikirin, lê delaveke beʼrê rʼaçʼeʼv kirin, ku hêşîya wê hebû û dixwestin belkî bikaribin binê gemîyê wir eʼrdê xin.

Kurmanji Încîl

³⁹ Çaxê bû roj bej nas nekirin, lê tengaveke ku seylaka wê hebû dîtin û dixwestin, eger çêbe, gemiyê biajon wê derê.

Пәймана Ну (Инщил)

³⁹ Сьбәһ кӧ зәлал бу, әʼрд нас нәдькьрьн, ле дәлавәкә бәʼре рʼачʼәʼв кьрьн, кӧ һешийа ԝе һәбу у дьхԝәстьн бәлки бькарьбьн бьне гәмийе ԝьр әʼрде хьн.

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

³⁹ وقته بو سِبیزو، اَوان اَو هِشکاتی ناس نَدِگِرِن، بله اَوان خلیجَگه گوشگَ دیتِن گو ساحِلا وی خیز بو و تصمیم گِرتِن گو هَگو بِبیت گَمیه بِکِشِنَ ساحِله.

شُله رسولا 27:39 Referans Kwoze

شُله رسولا 28:1

Gava em xilaz bûn, hingê em pê hʼesîyan, ku navê wê giravê Malta ye.

Metta 1:19

Lê Ûsivê dergîstîyê wê ku merivekî rʼast bû, nexwest wê rʼûrʼeş ke, fikirî ku dizîva wê berʼde.

شُله رسولا 27:40

Lengere ji binî qetandin, beʼrêda hiştin, hingê jî werisêd fitilokêd zivirʼandinê ku digirtin sist kirin û bapʼêşa pêş dane bê, xwe li wê hêşîya beʼrê girtin.