7 जिस किसी माहणुये री देणदारी जे तिज्जो देणे जोई, तिसजो तू चुकता कर; सै टैक्स जे तिज्जो देणे जोआ, तिस्सो दे। तिसरी चुंगी जे तूह पर निकल़ां इ, तिसजो चुंगी दे; तू सब अधिकारियां रे प्रति आदर दास्स।
पतरसे जबाब दित्या, “हाँ सै देआं।” कने घरा जो चली आया, पतरसा रे बोलणे ते पैहले इ यीशु बोल्लीप्या, तिसने गलाया, “हे शमौन, तेरा क्या विचार आ? धरतिया रे राजे किस ते कर लैं? खुद अपणयां बच्चयां ते या पराये बच्चयां ते?”
तियां इ पतियो, तुहें बी अपणी पत्नियां रा आदर करा कने तिन्हांने समझदारिया ने बर्ताव करा तियां जे तुहें कट्ठा जीआ राँये, काँह्भई सै तुहां साई मजबूत निआं, पर तुहें कने सै परमेशरा रे जीवना रे बरदाना च बराबरिया रे वारस ये। येढ़ा करने ते तुहांरियां प्राथनां रे जबाबां च अड़चन नीं औणी।
इस खातर किछ बी हो, तुहां चते हर इक्की जो बी अपणी पत्निया ते तियां इ प्यार करना चाहिन्दा जियां जे तुहें खुद अप्पूँजो कराँ ये, कने हरेक पत्निया जो बी अपणे-अपणे पतिये रा आदर करना चाहिन्दा।
सै यीशुये पर इल्जाम लगाणे लगे, “ये माहणु अहांरे लोकां जो बहकाणे लगीरा, ये तिन्हारे राजे कैसरा जो कर देणे ते मना कराँ! कने ये येढ़ा दावा कराँ भई हऊँ मसीह आ, कने अप्पूँजो इक राजा बोलदे हुये सुणया।”