14 ब्यापारियां तिसाने बोलणा, हुण तेरे मना जो खरे लगणे औल़े फल़ तेरे लाते जान्दे रै, तेरी सारी धन-दौलत कने तिज्जो सुन्दर बनाणे औल़ियां चिज़ां तेरते दूर हुई गईयां, कने सै फेरी कदीं मनी मिलणियां।
ये सारियां गल्लां अहां खातर इक उदाहरण आ, भई तियां जे अहांरे पूर्वजें लालच कित्या था, तियां इ अहें बुरियां चीज़ा रा लालच नीं करिये;
तुहें लालसा कराँ ये पर तुहांजो मिलदा नींआ, इस खातर तुहें हत्या कने लालच कराँ ये, फेरी बी सै जे तुहें चाँये सै हासिल नीं करी पान्दे; इस खातर तुहें लड़ाई झगड़ा कराँ ये। फेरी बी तुहांजो नीं मिलदा, काँह्भई तुहें परमेशरा ते नीं मंगदे।
पर अब्राहमे तिसजो गलाया, मेरे पुत्र, याद कर, भई तू अपणी पूरी जिन्दगिया च खरी चिज़ां पाई चुक्कीरा, कने तियां इ लाजरे बुरियां चिज़ां पाईयां: पर हुण सै येत्थी सुखी आ कने तू दुख सही कराँ।
पर परमेशरे तिसजो गलाया, ‘अरे मूर्ख! तूं इसा इ राति मरी जाणा! फेरी ये सारा किछ किसरा हूणा, तिसजो जे तैं कट्ठा कित्तिरा?’
तां फेरी तुहें क्या देखणे गईरे? क्या इक माहणु तिने जे बड़े मैंहगे कपड़े पैहनीरे? नां! देक्खा, सै जे मैंहगे कपड़े पैहनां ये, सै त मैहलां ची रैयां ये।
कने दाल-चीनी, मसाले, धूप, इत्र, लोबान, मदिरा, तेल, मैदा, कणक, गाय, बल़द, भेड़, बकरियां, घोड़े, रथ, कने दास, कने माहणुआं रे प्राण।
इन्हां चीजां रे ब्यापारी सै जे तिसरिया वजह ते अमीर बणीगरे थे, तिन्हां तिसारिया पीड़ा रे डरा रे मारे दूर खड़यां हूणा, कने रोंदयां कने पिठदेयां बोलणा,