फेरी तिने थोमा जो गलाया, आओ कने अपणी गुट्ठी मेरे हात्था च पाईने देख, कने अपणा हात्थ मेरे बखिया च पाईने देख। शक करना छड्डिने मांह पर विश्वास कर भई हऊँ जिऊंदा हुईगरा।
यीशुये तिस्सो गलाया, “फिलिप्पुस, क्या हऊँ तुहांजो सौगी लम्बे वगता तक नीं रया, कने तुहें मेरे बारे च हुण मनी जाणदे? तिने जे मिन्जो देखील्या तिने पिता जो देखील्या। तुहें काँह बोलां ये, भई ‘अहांजो पिता जो दस?’
काँह्भई अहें बी यीशु मसीह री खुशखबरी सुणी चुक्कीरे तियां जे इस्राएली लोकें बी विस्राम रिया जगह च प्रवेश करने री खुशखबरी सुणी थी। पर तिन्हें तिस पर विश्वास नीं कित्या इस खातर सै सन्देश तिन्हांरे खातर बेकार था।
क्या तुहें परमेशरा रिया महान किरपा जो, कने सहनशक्तिया कने धैर्य जो घटिया जाणाँ ये? क्या तुहें ये नीं समझदे भई परमेशरा री किरपा तुहांरी मन फिराव करने च अगुवाई कराँ इ?
इस जुगा रे दुष्ट लोको तुहें नशाण देखणा चाँये, पर तुहांजो सिवाय योना रे नशाणा ते कोई होर दुज्जा नशाण नीं दस्या जाणा।” फेरी सै तिन्हांजो छड्डिने चलिग्या।
तिने तिन्हांजो जबाब देन्दे हुये गलाया, “तुहें दुष्ट लोक ये सै जे नशाण देखणा चाँये, पर योना भविष्यवक्ते रे नशाणा जो छड्डिने तिन्हांजो होर कोई नशाण नीं दित्या जाणा।
ताहली जे तिने बौहत सारे फरीसियां कने सदूकियां जो बपतिस्मा लेणे खातर अप्पूँ ले औंदे देख्या, तां यूहन्ने तिन्हाजो गलाया, “जहरीले सर्पा साई बुरे लोको, हऊँ तुहांजो खबरदार कराँ भई हरेक सै जे पाप कराँ तिसजो परमेशरा इक दिन सजा देणी, कने ये नीं सोच्चा भई तुहां इसा सजा ते बची जाणा।
ताहली जे यीशु देक्खां भई सै गुस्सा हुईगे यीशुये चेलयां जो गलाया, “बालकां जो मेरले औणे देआ तिन्हौं नां नीं करा, काँह्भई सै जे कोई बच्चयां साई भरोसा रक्खां ये तिन्हां पर इ परमेशरा राज करने रे खातर त्यार हूणा।
सै मुण्डु हल्तियें आई इ कराँ था भई तिने बुरे आत्मे तिस्सो पकड़ीने धरतिया पर पटकाया कने तिस्सो बुरे हाल्लें मरोड़ने लगया, पर यीशुये बुरीआत्मा जो थिड़क्या कने मुण्डुये जो ठीक करीने तिस्सो तिसरे पिता ले साम्भीत्या।