15 ताहली जे सै अप्पूँ चियें गल्ल बात कने सोच विचार करी कराँ थे, ताहली इकदम यीशु ऊथी अपणे आप आईग्या, कने तिन्हाने सौगी-सौगी चलने लगया।
काँह्भई तित्थी जे दो या तिन्न जणे मेरे नौआं पर परमेशरा ते सहायता खातर प्राथना करने जो कट्ठे हुआं ये, तित्थी हऊँ तिन्हारी सहायता करने खातर तिन्हारे बिच मौजूद आ।”
कने जिस वगत जे सै ये गल्लां करी रां थे तां यीशु इकदम तिन्हारे विच दिखया; कने तिन्हाने गलाया, “परमेशर तुहांजो शान्ति देओ।”
सै अप्पूँ चियें बचार करदे हुये गलाणे लगे, “हुई सक्कां तिने ये इस खातर बोल्या काँह्भई अहें रोटी सौगी नीं ल्याये।”
बाटा च चलदे हुये, सै जे किछ हुया तिन्हां सारियां गल्लां जो गलांदे हुये जाईराँ थे।
पर सै चेले तिन्हाजो पछयाणी नीं पाये, काँह्भई परमेशरे सै पछयाणने नीं दित्ते।