पिलातुस इक बार भीं मैहला ते बाहर आया कने लोकां ने बोल्या, देक्खा, हऊँ तिस्सो तुहां लोकां रे सामणे बाहर ल्याया रां, तिसते जे तुहें ये जाणी लो भई मिन्जो तिसच कोई खोट नीं मिल्या।
तित्थी लोक खढ़ी ने ये सरा किछ देखदे रैये। मुखिये यीशुये रा मजाक चक्की ने बोलीराँ थे, “इने होरीं जो त बचाया। जे ये परमेशरा रा मसीह आ कने तिसरा चुणीरा, तां अप्पूँजो बचाओ।”
तां बी अधिकारियां चते बौहतीं तिस पर विश्वास कित्या, पर सै फरीसियां रिया वजह ते यीशुये जो सब्बीं रे सामणे इस खातर नीं ग्रहण करां थे, भई सै किति यहूदी सभा घर चते तिन्हाजो कड्डी नीं देओ;
काँह्भई यरूशलेम च रैहणे औल़े कने तिन्हांरे सरदारें, नां यीशु मसीह जो पछयाणया कने नां भविष्यवक्ता रियां गल्लां समझियां, सै जे हर विस्रामा रे दिन पढ़ियां जाईयां, इस खातर तिस्सो दोषी ठहराईने तिन्हां गल्लां जो पूरा कित्या।