25 तिन्हे राजे ने गलाया, मालक, तिस सेवका ले त पैहले तेई दस सोने रे सिक्के!
इस खातर तिसरे मालके सै सद्दया कने तिस्सो गलाया, ‘हऊँ ये क्या सुणी कराँ भई तू मेरे सारे पैसयां जो पाणिये साई बहाया राँ? येढ़ा तू अपणे भण्डारी हुणे रे नाते मेरे पैसे रा हिसाब दे, काँह्भई तिज्जो हुण माह भण्डारी नीं रखणा।’
सै सेबक जे नेड़े खढ़िरे थे, राजे तिन्हाजो हुक्म दित्या, इस सेवका ते सिक्का वापस लैई लो, कने सबनीं ते जादा फैदा तिस राजे हुईरा, तिस्सो देई दवा।
इस पर राजे गलाया, तुहें ठीक गलाया, पर तिन्हाजो सै जे मेरिया गल्ला जो ध्याना ने सुणा कने समझां, परमेशर तिसजो होर जादा समझणे रे लायक बणां; पर सै जे मेरिया गल्ला जो ध्याना ने नीं सुणदा कने समझदा तिस सै बी भुल्ली जाणा तिसजो जे सै पैहले ते जाणदा हो।