ताहली जे शमौन, मरियम कने यूसुफा ने गल्ल-बात करी रां था, तिस बगत हन्नाह बी ऊथी पुज्जी कने परमेशरा री स्तुति करने लगी। फेरी तिसे जाईने तिन्हां सारयां जो यीशुये रे बारे च दस्या, सै जे तिस राजे री निहाल़पा च थे, कने सै आईने यरूशलेम नगरा जो छडवाणे औल़ा था।
परमेशर कने अहांरे प्रभु यीशु मसीह रे पिता रा धन्यवाद हो, तिने जे यीशु मसीह रे मूईरेयां चते जिऊंदा हुणे रे जरिये अपणी बड़ी दया ते अहांजो नया जीवन दित्या। हुण अहें बडिया आस्सां ने जीयें,
अहौं तिसच परमेशरा रे बौहत अनुग्रह रे मुतावक मसीह रे खून्ना रे जरिये छुटकारा, यनिके अहांरे पापां री माफी मिलीरी, परमेशरा रा अनुग्रह बौहत इ महान आ सै जे तिने अहांजो बौहत-जादा करीने दित्या।
तिन्हां यरूशलेम कने नगरा च रैहणे औल़े सारयां लोकां जो पूरे तरिके ने नाश करना, इसा वजह ने तुहांरियां दीवाराँ कने इमारतां नष्ट हुई जाणियां, ये सब इस खातर हूणा काँह्भई ताहली जे परमेशर तुहांजो छुटकारा देणे खातर आया, तां तुहें समझी नीं पाये।”
पर अहांजो आशा थी भई सैई मसीह आ सै जे इस्राएल जो रोमी लोकां ते छुड़ाणे खातर आईरा, इन्हां सारियां गल्लां रे सिवाय इसा घटना जो हुई रिया जो आज्ज तिज्जा दिन आ।
बकरयां कने बछड़यां रे खून्ना जो लेईने मसीहे प्रवेश नीं कित्या था वल्कि हमेशा-हमेशा रे खातर भेन्टा रे रुपा च अपणे इ लहूये जो लेईने परमपवित्र स्थाना च प्रवेश हुया था। ये करने रे जरिये तिने अहांजो अहांरे पापां ते सदा खातर छडवाया।