11 तिने जबाब दित्या, “यीशु नौआं रे इक माहणुये गिल्ली मिट्टी मेरियां आक्खीं पर मल़ीने मिन्जो गलाया, जा कने शीलोह च जाईने अपणा मुँह धोईने औ इस खातर तां जे हऊँ जाईने धोई आया, तां मिन्जो दिखणे लगीप्या।”
तिने जबाब दित्या, “मैं तुहांजो दस्सी त दित्या, पर तुहें मेरी गल्ल सुणदे नींये; हुण दुज्जी बार काँह सुणना चांये? क्या तुहें बी तिसरे चेले बणना चांये?”
तुहें तिन्हां ठारा माहणुआं रे बारे च क्या सोचां ये, तिन्हां पर जे शीलोह लाके च पथराँ री बणीरी सबनीं ते ऊच्ची दवाल रुढ़ि कने सै तिसा हेठ दबोईने मरीग्ये; तां क्या सै यरूशलेम च रैहणे औल़यां चा ते जादा पापी थे?
फेरी सै तिसते पुछणे लगे, “तिज्जो आक्खीं री जोत कियां मिली?”
फेरी लोकें तिसते पुच्छया, “सै किति आ?” तिने गलाया, “हऊँ नीं जाणदा।”