6 पर सै लोक इन्तजार करदे रै भई तिसजो सोजिश औणी या इकदम पईने मरी जाणा, पर तां जे सै मतिया देरा तका देखदे रै कने देख्या भई तिसरा किछ नुक्शान नीं हुया, तां अपणा बचार बदली ने गलाया, “ये तां कोई देबता।”
सै लोक जे तिन्हारे अग्गे पिच्छे चलीरे थे सै सब जणे जोरा-जोरा ने बोलणे लगे, “राजा दाऊद रे तिस वंशजा री जय हो! परमेशर तिसजो आशीष देओ, सै जे प्रभुये रे नौआं पर औआं, जय हो परमेशरा री सै जे स्वर्गा च बराजा।”