तां जे अहें बौहतीं दिनां तका मठयां-मठयां चलीने मुश्कला ते कनिदुस नगरा रे सामणे पुज्जे, तां इस खातर भई हवा अहांजो अग्गे नीं बधणे देन्दी थी, अहें सलमोना रे सामणे चियें हुईने क्रेते टापुये री आड़ लईने चले;
कने ताहली जे यीशुये देख्या भई सै किश्तिया जो चप्पु मारदे-मारदे घबराई गरे, काँह्भई हवा तिन्हांरे उल्टिया दिशा च बैया कराँ थी, तां सबेरके तकरीवन तिन्न बजे सै दरयावा पर चलदे-चलदे तिन्हांले आया;