7 तां जे तिने ये गल्ल बोल्ली तां फरीसियें कने सदूकियां च झगड़ा हुणे लगया; कने सभा च फूट पईगी।
पर नगरा रे लोकां च फूट पईगी, तिसते कितणे त यहूदियां खौ कने कितणे इ प्रेरितां खौ हुईगे।
“ये नीं सोच्चा भई हऊँ धरतिया रे लोकां जो शान्ति देणे आईरा; हऊँ शान्ति देणे नीं, पर लोकां च झगड़े करवाणे आईरा।
तां पौलुसे ये जाणीने, भई किछ सदूकी लोक कने किछ सदूकी लोकां जो सभा च हाक पाईने गलाया, “हे भाईयो, हऊँ फरीसी कने फरीसियां रे वंशा रा, कने मेरा न्याय मरीरयां री आशा कने भीं ते जिऊंदा हुणे रे बारे च हुया राँ।”
काँह्भई सदूकी लोकां रा ये विश्वास आ, भई नां मरने ते बाद भीं ते जिऊंदा हूणा, नां स्वर्गदूत, नां आत्मा इ; पर फरीसी इन्हां सब्बीं च विश्वास कराँ ये।