23 फेरी पलटना रे सरदारे दो सुबेदाराँ जो सद्दीने गलाया, “दो सौ सैनिक, सत्तहर स्वार, कने दो सौ भाले औल़े, राति रे नौ बजे ते बाद कैसरिया नगरा जो जाणे खातर त्यार करी रखयों।
तिन्हें कैसरिया नगरा च पुज्जी ने राजपाल जो चिट्ठी दित्ति; कने पौलुसा जो बी तिसरे सामणे खड़ा कित्या।
फिलिप्पुस अशदोदा नगरा च आई निकल़या, कने तदुआं तका जे कैसरिया नगरा च नीं पुज्जया, तदुआं तका नगर-नगर खुशखबरी सुणांदा गया।
सै मालक अधिया राति या सबेर हुणे ते पैहले बी आई सक्कां, पर जिस बगत बी सै आओ, तां तिन्हां सेबकां जो जे त्यार हुईने बैठिरा पांगा तां सै सेबक धन्या ये!
कने सै राति रे चौथे पैहर यनि तिन्न कने छे बजे रे बिच पाणिया पर चलदे हुये तिन्हांले आया।
फेरी पलटना रे सरदारे जवानां जो ये हुक्म देईने भेजित्या, “किसी ने देखां बोलदा भई तैं मिन्जो ये गल्लां दस्सी रियां।”
दुज्जे रोज सै स्वाराँ जो पौलुसा सौगी कैसरिया नगरा जो जाणे खातर छड्डिने सपाई यरूशलेम जो वापस हुये।
इस खातर तेढ़ा जे सैनिकां जो हुक्म दित्तिरा था, तियां इ सै पौलुसा जो लईने रातों-रात यरूशलेम ते अन्तिपत्रिस नगरा च ल्याये।
पर पलटना रे सरदार लूसियासे आईने तिस्सो जबरदस्ती अहांरे हत्था ते खोईल्या,