तां फेस्तुसे यहूदी अगुवेयां जो खुश करने रिया इच्छा ते पौलुसा ते पुच्छया, “क्या तू चाँह भई यरूशलेम जो जाईये; कने तित्थी मेरे सामणे तेरा ये मुकद्दमा लड़या जाओ?”
ताहली जे ये गल्लां हुई चुक्कियां तां पवित्र आत्मे पौलुसा जो मकिदुनिया कने अखाया प्रदेशा चियें हुईने यरूशलेम जो अगवाई कित्ती, कने गलाया, “तित्थी जाणे ते बाद मेरा रोम नगरा जो जाणा बी जरूरी आ।”