सै खुद अहांरे पापां जो अपणे शरीरा पर लेईने क्रूसा पर चढ़ीग्या, ताकि अहें पापां रे खातर मरी सक्को कने धार्मिकता रे खातर जी सक्को; तिसरे जख्मां रे जरिये तुहें चंगे हुईरे।
इस खातर ताहली जे भई मसीहे अपणे शरीरा च दुख सैया, तां तुहें बी हथियारा साई तिसा मनसा जो धारण करा, काँह्भई तिने जे शरीरा च दुख सैईरा, तिने पापां जो त्यागी तरा।
मेरे अधीन हुई जवा तियां जे बैल जुंगड़े रे थल्ले रैयां कने मेरियां शिक्षां ते सीख लौआ, काँह्भई हऊँ आम माहणु आ कने मना रा नम्र आ: तुहांजो बी अपणे मना च सुख-चैन मिलणा।
कने हरेक नगरा रे चेलयां रे मना जो मजबूत करदे रहे कने ये उपदेश देआं थे भई विश्वासा च बणीरे रौआ; कने ये बोलां थे, “अहांजो मते दुख सहीने परमेशरा रे राज्जा च जाणे मिलणा।”
हऊँ इस खातर सै बोलां भई, मसीहे बी दुख सैहण कित्या कने अहांरे पापां रे खातर इक इ बार मरया। सै धर्मी माहणु था सै जे पापी लोकां रे खातर मरया, ताकि सै तुहांजो परमेशरा रे नजदीक ल्याई सक्को। तिसरी शारीरिक मौत त हुईगी, पर सै परमेशरा रिया आत्मा रे जरिये जिऊंदा कित्या गया।
“तिन्हें मेमने रे खून्ना रिया वजह ते कने अपणिया गवाहिया रे बचना रिया वजह ते तिस पर जीत पाईरी, काँह्भई तिन्हें मरते दम तक अपणिया जानी री परवाह नीं कित्ती।
परमेशरे सब किछ बणाईरा कने तिसजो सै लगातार अपणे खातर बणाईने रखां। परमेशरे सही कित्या ताहली जे तिने दुखा रे जरिये यीशुये जो सिद्ध कित्या ताकि सै बौहत सारयां बच्चयां जो महिमा च पहुँचाये। काँह्भई यीशु इ हाया सै जे तिन्हौं छुटकारे च लेई जां।
पर आनन्दित रौआ, काँह्भई जिस तरिके ने मसीहे दुख सैहण कित्या, तियां इ तुहें बी दुख सैया कराँएं, तिसते जे तुहें मसीह यीशुये री महिमा रे प्रगट हुणे पर बौहत आनन्दित हुई सक्को।