26 अरू, “अपे ईंगरिकुःआ होड़कू ना लवे, माःआने कता उदुःतेरा हँकुःआ होड़कूकू राःकूता, अपे जीयत भगवानरिकुःआ लइंकू हवे, माःआन।”
ईसू मसी एचेरे बिसवासकेडखन अपे जमाकू भगवानरिकुःआ लइंकूपे बड़ाँवयना।
अरू हनाँयग सुद बिरुवा अबूय एचे सुदीबूता, अबू भगवानरिकुःआ लइंकू हवे, माःआन।
अरू, “ईंग अपेरीग अपांगिंग होयाःता, अरू अपे ईंगरिकुःआ बेटा बिटीकूपे होयाःता।” नाःआ अगम जंगरदार परबू भगवानराः सरवन हवे।
एहूदाकू एकला लगा कोवान मनदो सितिर बितिरयनाकू हँकुःआ भगवानरिकुःआ जमा होड़कू एचे जुमावकेडखन मिनीगोडकू लगा होंय गुजुःता।
दो सिमोन पतरस कता कुदातेरा, “आम मसी हवे, जीयत इदानिया हाँयग भगवानरीग बेटात हवे।”
सुद बिरुवा अगुवाइकूता हँननकुःआ होड़कू भगवानरिकुःआ लइंकू हवे।
भगवान अनँयगरिकुःआ होड़कूय मान मरजइतता हनानाः दिन लगा अबू मनुवाकू एकला कोवान, मनदो भगवान जेहो सकालाःए तुलाकेरा हना जनामा उंभराव घड़ीन दोहोनतना।