15 दो अपे ईंगपे उदुःवा। अबू नियमकून मनाः अते भगवान अबू मेरेय सडावगाडबुःआ, मनदो मयावाडबूखने सडावकेडबुःआ। दो अबू कनासूरगोड ञवन जा? कहियो ओरो।
सतायरे बिसवासी होड़कू ना लवे अरू डंडियावकू लगा मड़ंग वरीते भगवान एटाःकेडकुःआ, हँकुःआ तोनोंग तोनोंग होड़कू ओनोक दनंगते अपे सुदाकू मेसायना। हँकुःआ होड़कू भगवान मेरकू मनेवायता अरू भगवानराः मया हुडिंग ओंगोलवाडखन सनहा-सनहीकू एचेता अरू मिनीटोंग परबू भगवान इदानिया, अबूरीग परबू ईसू मसीकू आड-बेकारवायतना।
ने ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग, भगवान अगीते अबू लगा नाःआमिन जबानकून इदान दो, अबू अबूराः देह अरू बिरुवा मइलावगोडता हना जमालेःआतेबू सुदगे अरू भगवानराः अकूस मनाः घड़ीन जमालेःआतेबू सुद इदीन।
दो नाःआ बदीरे चेले माःआनबू कता अवेयता? अले एहूदाकू एटाः होड़कू अते ननपाय इदानलेःआ जा? बुरी, कोनोवालेःआ। ईंग मड़ंगरेयिंग कता उदुःकेरा, एहूदाकू अरू बेगर एहूदाकू जमाकू कसूररे इदानबुःआ।
हाँय वेगवाडखन हँकुःआ अधियादारकूय ञेड एंडाकूता अरू अंगूर बगइचा एटाः होड़कूय जिमागोडवाता।” नाःआ कहड़ी अयूमवाडखन होड़कू कताया, “नाःआ इया कहियो अलो होयाः।”