11 हनालगा अपे अँननपे अपे ओंगोलबाःकान, अले एचे कसूरलेःआ हना जंगर नुँहू अले ओरो एचे कसूर अवेतेडलेःआ अरू ईसू मसी एमेकेरा हना जीवते अबू भगवान लगाबू जियाःतना।
भगवान अपेराः किमइत एमेकेडखने किजाकेडपेःआ। हनालगा अपे अँननपेराः देहते भगवानपे मान मरजइत।
नाःआ इया कहियो ओरो होयानेना। अबू कसूर जीव जियाः लगाबू अड़ाः एंडागोतेडा दो, अरूबू कनासूरगोड ञवनता जा?
अपेराः देह दगलीकून बेलूर ओंगोल इया कसूरगे लगा अहापे एमेय। अपे कसूरते गोएगतो इयापे दोहोना, मनदो नुँहू अपे नँवा जीवपे पवावकिया। हनालागा अपेराः देह दगलीकून नपाय बुता बुता लगा भगवान एचेरेपे जिमागोड।
अपे तोनोंगाः बुतापे बुता सहे तोनोंगाः कतापे बड़रा हना जमाकून ईसू मसी लगापे एचेय, अरू हाँयते अपांग भगवानपे जागगोड ञवन।
ईंग सुदीबाःगोतेडिंग, अबू तयोमरे भगवान एचेरेबू पवाःता हना मान मरजइत अते नुँहूबू सहाव पारता हना कटसिया तोहोड घाव मिन हों कोवानेःआ।
दो जीयत दिरिकून इया सुद बिरुवा अपे भगवानराः सताय ओड़ाःरे एटाः होड़कू सुदा जोड़ावकेडपेखन सुद पुजउरीकू तुलापेतना, जेमहा भगवान ननायगुःता हना सुद बलिदानकून, अपे ईसू मसीतेपे देग अवेयता।
जेमहा दरवाःआ हना जूगरिकुःआ होड़कू एचेरे, ईसू मसीते अबू लगा इदा अरू ओरोबू अउल-तउल अवेतेरा भगवानराः हना अलबइद मया बदीरेय एचे उदुःवाकू।
मनदो ईसू, भगवानरीग बेटात, मसी हवे माःआन अपे बिसवासगोड ञवन घड़ीन हाँयराः ञावते जीवपे पवाः लगा नाःआ जमा कताकून ओजाःतो इदा।
परसारताकुःआ होड़कू भनगवानराः सरवन पपरसार लगा इदा। एटाः होड़कूकू सेवाता हँकुःआ होड़कू, भगवानराः जंगरते सेवाकू लगा इदा, जेमहा नाःआ जमाकून अते ईसू मसीते भगवानराः मान मरजइत होयाः। हनाँय मान मरजइतगे इयायीग अरू सगर सइट वरी अगम जंगरदार इदानिया। आमीन!
नाःआ इयाःआ नपाय लूर-नेवन ईसू मसीते अपेराः जीवरे होयाःता, अरू हनाते होड़कू भगवानकू जाग अरूकू मान मरजइतगेय।
अबू बिसवासकेडखन बेगर गारबार होड़कूबू बड़ाँवयना दो नुँहू अबूरीग परबू ईसू मसीते भगवान सुदा हेल-मेलरेबू दोहो अवेनता।
कसूरराः बनी दो गुनुजुः हवे। मनदो अबूरीग परबू ईसू मसीते अबू लगा भगवानराः दहिन ओरो टुटीगनेना हना जीव हवे।
हनन इयापे एचेय दो ईसू मसी सुदा मिनीयान अते भगवान अपेराः जीव अरू ओंगोल सलसतरेय दोनोहोगोडता। अबू मनुवाकू नाःआ सलसत, कहियो ओरोबू सुदी तजाः अवेतेरा।
मिनीटोंग भगवान इदा अरू जमा इयाःआ कनहून हनाँय एचेरे इदा। हनालगा ईसू मसी एचेकेरा, हना अते जमा होड़कू भगवानकू जागगोड ञवन। आमीन!
हाँय मिनी तुरहा गोएगनेनखन कसूर अतेय एटाःयना अरू हाँय नुँहूय जियाःतना हना जीव हाँय भगवान लगाय जियाःतना।
ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, हनन इया अबू ईसू मसी सुदाबू गोएगनेना। हनालगा नुँहू अपे भगवान ननायगे लगा मोसेस एमेकेरा हना मड़ंगाः नियमकूनराः बोझारे कोवापेःआ। ईसू गोएगतो होड़कू अते भगवान जियाव रेमकिरिया, जेमहा अबू हाँय लगा नपाय बुताबू बुता अवेय। अरू नुँहू अबू नाँयग ईसूरिकुःआ होड़कू हवे।
मनदो ईसू मसी गोएगनेनते अबू एएचे पराःआ हना नियमराः बोझा अते भगवान अबूय सडावकेडबुःआ। हनाते अबूराः कसूर जीव टुटीगयना, जेमहा अबू ओजाःतो नियम इया कोवान, मनदो सुद बिरुवाराः ओंगोलते नँवा जीवते भगवानबू सेवा अवेय।
अपे राइजबड़ी बदीरे मड़ंग जूगरिकुःआ होड़कूराः चेडतो लगा ईसू मसी सुदा गोएगतो इया इदानपेःआ। दो अपे चिला लगा नँकुःआ होड़कूराः नियमकून इयापे सलाःतना?
हाँय अनँयग देहरे अबूराः कसूरे लदाव गोःतेडखन कुरूसरेय गोएगनेना, जेमहा कसूर बदीरे गोएगतोबू दोहोन, अरू भगवानराः ओंगोल इया नपाय जीवबू जियाव अवेन। हाँयराः घाँवकूनते अबूराः जमा बरानाः बेमरियाकून नपाययना।