23 आम, नियमिंग सुदीतना, माःआनमे बड़वारता। मनदो अनम नियमकून टड़ावकेडखन होड़कू एचेरे भगवानमे एचे बेग-हतावायता।
अपे अते तोनोंगीग होड़ ओंगलुःता, ईंग भगवानरीग होड़ हवे, अरू नियमरेयिंग भरसाता हाँयग एहूदा होड़ हवे,
हँकुःआ इसराएल होड़कू भगवानरिकुःआ समुटावतो होड़कू हवे। हँकू एचेरे भगवान तुमिन मरंग इदानिया हना अनँयग एचे उदुःवातेडकुःआ। हाँय हँकू सुदा कता-जमकावतेडखन नियमकूने एमेवातेडकुःआ। हाँय हँकू करा इयाकू जागगेय हना बदीरेय चेडतेडकुःआ अरू हँकू मुरुक बगराय जबानवातेडकुःआ।
मनदो ईंग कतायतना, सतायरे एहूदा होड़ बड़ाँः अते मुरुक नफा इदा। मइद कता नाःआ हवे, भगवानराः सरवन मनाड़ंगरे अपे अयूमतेरा।
“अपे अहापे ओंगले, ईंग अपांग मड़ंगरे अपेयिंग जाःता, माःआन। अपे भरसागेतना हाँयग मोसेस हवे अपेरीग जाजाःयीग होड़।
दो फरीसी होड़ चड़ाँवाडखन नाःआ इयाय अरजीःआ, ने भगवान, ईंग एटाः होड़कू इया इनिग होड़, सहे कसूर होड़, सहे सनहा होड़ कोवायिंगा। ईंग नाँयग मलगुजारी गोः होड़ इया हों कोवायिंगा। हनालगा आम ईंग धनियाबादिंग ओवामता।
दो भगवान अबूय मनेवा लगा तोनोंगाःबू एचेकेरा, माःआन अबू बड़वार अवेनता जा? तोनोंग इया कोवान। ईसू मसी एचेरेबू बिसवासकेरा, हनालगा हाँय अबूय मनेवाता।