36 हनाँय जमाकूने तुलाकेरा, हनाँयते जमाकून सलाःतना, अरू हनाँयराः हवे जमाकून। दो हनाँयग भगवान लगा सगर सइट वरी मान मरजइत होयाः। आमीन!
अबू लगा मिनीटोंग भगवान इदा अरू हनाँय हवे अबूरीग अपांग। हाँय जमाकूने तुलाकेरा अरू अबू हाँय लगाबू जियाःता। अरू अबू लगा मिनीटोंग परबू इदा। हनाँय हवे ईसू मसी। हाँय जमाकूने तुलाकेरा अरू हनाँयते अबू जीयत इदानबुःआ।
जनामा भगवानराः हवे अरू जनामा हनाँय हमा तुलाकेरा। दो सडावराः रेःएयीग इदानिया हाँयग ईसू, कटसिया सहाव पारकेडखन उडु-बुडूत बड़ाँवगे लगा भगवानके नपाय लगावनेना, जेमहा हाँय मुरुक होड़कूय एचे मान मरजइतकू।
जूग परिया अते राजा इदानिया अरू सगर सइट लगा जीयत इदानिया अरू तोनोंगीग ओरोकू ञेल अवेतिरिया हनाँयग मिनीटोंग भगवानराः मान मरजइत अरू जाग सगर सइट होनोयागोड ञवन, आमीन!
मिनीटोंग भगवान इदा अरू जमा इयाःआ कनहून हनाँय एचेरे इदा। हनालगा ईसू मसी एचेकेरा, हना अते जमा होड़कू भगवानकू जागगोड ञवन। आमीन!
हाँयग मिनीटोंग भगवान अबूरीग सडावदार लगा, जूग परिया अते इदानिया अरू नुँहू अते सगर जूग वरीय दोहोनता अबूरीग परबू ईसू मसीते, मान मरजइत अरू जाग, हातपात अरू जंगर सगर सइट लगा होनोयागोड ञवन। आमीन!
हाँय अबू सुदा इदानिया, हनालगा अबू जियाःता, सेनता अरू हनाँय अते इदानबुःआ। अपेरिकुःआ ओजाःदारकू अते मी होड़ ओजाःतेरा हन इया, अबू हों भगवानरिकुःआ लइंकू हवे।
हनते हाँय ईंग एचेरेय कतातेरा, “नाःआ कता पुरावयना। ईंग अलपा अरू ओमेगा हवे। जमाकून ईंग अते रेःएनता अरू लुलिग जुवाःता। ईंग जमा ततंगतो होड़कू जीवराः दाः सूती अते, ञूय लगा बेगर दामतेयिंग एमेवाकूता।
मनदो अबूरीग परबू अरू सडावदार ईसू मसी अपेय मयावागोड ञवन अरू हाँयराः कनहूनरेपे बडे इदीन। हाँय लगा नुँहू अते सगर सइट वरी मान मरजइत होनोयागोड ञवन। आमीन!
भगवान जमा बेलूर अतेय सडावगींगता अरू आँयगराः सेरमो देसरे नाय नपायतेय गोः सोदोरगिंगताय। हनाँयराः मान मरजइत जमा जूग वरी होनोयागोड ञवन। आमीन!
नाःआ कता सताय हवे, मड़ंगीग अइमी, मरद अतेय बड़ाँवनेना। मनदो हना तयोमरिकुःआ जमा मरदकू अनइमीकूतेकू जनमावकिया। हनते हों भनगवान हमा जमाकूय तुलाकेडकुःआ।
दो हाँय सगर सइट वरी जंगरदारे दोहोन। आमीन!
दो अबूरीग अपांग भगवान अबू सगर सइट वरीबू जागगोड ञवन। आमीन!
हाँयग भगवानराः जाग कलसियारिकुःआ होड़कूते अरू ईसू मसीते जमा जूगरिकुःआ होड़कू एचेरे सगर सइट जूग वरी होयागोड ञवन। आमीन!
होड़कू भगवान सगर सइट जूग वरी मान मरजइत घड़ीनकू जाग ञवन। आमीन!
हना तयोमरे सेरमो देसरे मुरुक बगरा होड़कूराः मुरुक सटी खिररीयिंग अयूमतेरा। हँकू कतातेरा, “हालेलुयाह! ने भगवान, आम सडावकेडबुःआ, जंगर अरू मान मरजइत पवाःयीग अनम हवे।
हँकू मुरुक सटी खिररी घड़ीनकू कताया, “गदीरेय दुड़ुःता अबूरीग भगवान, अरू भेड़ा होन हों होड़कूकिन सडावकूता!”
परसारताकुःआ होड़कू भनगवानराः सरवन पपरसार लगा इदा। एटाः होड़कूकू सेवाता हँकुःआ होड़कू, भगवानराः जंगरते सेवाकू लगा इदा, जेमहा नाःआ जमाकून अते ईसू मसीते भगवानराः मान मरजइत होयाः। हनाँय मान मरजइतगे इयायीग अरू सगर सइट वरी अगम जंगरदार इदानिया। आमीन!
दो हाँयग भगवान अपे आँयगराः हिछापे पुरावगोड लगा जमालेःआ नपाय कताकूनतेय ओसताजगोडपे लगायिंग अरजीतना। अरू भगवान ननायगुःता हना कताकून ईसू मसीते अपे एचे अवेय लगा भगवान अपेय संघरावा लगा होयिंग अरजीतना। सगर सइट होड़कू ईसू मसीकू जागगोड ञवन। आमीन!
“परबूराः ञावतेय वेगता हाँयग राजा भगवान भलावायता। नुँहू सेरमो देसरे सलसत होयाः, अरू सेरमो देसरीग भगवानराः जाग होयाः।”
हनाँय एकला सगर सइट लगा जीयत इदानिया अरू मुरुक विड़चेड़तो मरसलरेय दोहोनता। तोनोंगीग होड़ हाँय तोनोंग बेला मेरकू ञेलगडिया अरू तोनोंगीग होड़ हाँय ओनोरोकू ञेल अवेतिरिया। हाँयके मान मरजइत होया ञवन अरू हाँयराः राइज जनामा जूग वरी दोहोन। आमीन!
“सेरमो देसरे इदानिया हाँयग भाबी भगवानले जागतना। भगवान ननायकूता हँकुःआ होड़कू लगा हाँय सलसते एमेता।”
अरू कसूरराः रेनहारे अलोम पराव ओवाले, मनदो बेलूर अतेम बनसावले। [हकतियार अरू जंगर अरू मान मरजइत सगर सइट वरी अनमराः हवे। आमीन!]
कताया, “आमीन! अबूरीग भगवान मुरुक मरंग इदानिया। हाँय लगा मान मरजइत अरू जाग, कनहून अरू धनियाबाद, अकूस अरू जंगर, सगर सइट दोनोहोगोड ञवन। आमीन!”