10 होया अवेन दो भगवानराः ओंगोल इया अपे सुदा जुमाः लगा सगर दिन भगवान एचेरेयिंग अरजीगोड ञवनतना।
मनदो हाँय सेन मेला हँकू एचेरे नाःआ इयाय कतातेरा, “भगवानराः ओंगोल इदान दोयिंग कुदा वेगता।” हनते हाँय इपीसी सहर अते जहाजते तोराय।
ननदो अपेके नाःआ इया ककाता लगा इदा, परबू चाहाःतान दो, अले जीयतले दोहोनता अरू नाःआ सहे हना बुता होंले बुताता, माःआन।
अरू मीटोंग बड़रा आम एचेरे ककाता इदा। आमराः ओड़ाःरे मी छिना ईंग लगाम जोः अमिंगका। ईंग असरातना, भगवान अपेराः अरजी अयूमवाडखन जेहेल अते एचे उडुंगकिडिंगखन आम एचेरेय सेने ओवायिंगता।
अरू सतायरे ईंग पउलूस, घड़ी घड़ी सेन लगायिंग कुरनिसगेःआ, मनदो कलउ अलेय रोंकावगोतेडले।
ईंग अपे एचेरेयिंग गोड़न-पइयनता, अपे ईंग लगापे अरजी, जेमहा ईंग अपे एचेरे हनालीते अरूयिंग कुदा वेग अवेन।
तोनोंग इयाःआ ओंगोल कुहकाःरे अपे अलोपे दोहोन। मनदो जमा बरानाः लगापे अरजीगोड ञवन। अरू धनियाबाद घड़ीन अपे लगा हुडिंग बगरा इदा हना भगवान एचेरेपे असेय।
नाःआ जमाकून होयानेन तयोमरे पउलूस मकिदुनिया राइज अरू अकाया छतर पारनेनखन एरुसलेम सेन लगाय ओंगोल रायनेना। हाँय कताया, “हंडा सेनेकियानखन ईंगके रूमी सहर हों सेन लगा इदा।”
मनदो परबूराः ओंगोल इदान दो, अपे एचेरे ओनोहेनिंग सेनता। हनते हँकू बड़वारता हना कता सताय हवे जा कोवान, अरू भगवानराः जंगर हँकू एचेरे इदा जा कोवान, हना ईंग अता-पतागोडता।
हाँय अलेराः कता मेरेय मनावगान दो हाँय एचेरे ककताले अड़ाःतेडा अरूले कताया, “परबूराः ओंगोल इया होनोया ओवाय।”
अरू ईंग सुसुदीतना, ईंग अपे एचेरेयिंग सेन दो ईसू मसी अबूराः जीव-जहन जमालेःआय नाय नपायगोडता।
ने अजी बोपोहकूतिंग, ईंग पउलूस, अबूरीग बिसवास बोहोबू सोसतिनूस सुदा, नाःआ चिठीयिंग ओजाःतना। भगवान आँयगराः ओंगोल इया ईसू मसीरीग मूक चेला बड़ाँः लगाय सुनावकिरिंगा।