10 हनते हाँय ईंग एचेरेय कताया, “नाःआ कताकून होयाःराः बेला लेनेसान इदा। हनालगा नाःआ कागद कोंडोड़ रेडकेडखन मोहर अलोम लगावगे।
नाःआ जमाकून होयाःराः बेला निचकाःतना। हनालगा नाःआ कागदरे ओजाःतो सरवने बछाःता, अरू अयूमकेडखन तिंगीड घड़ीने मनावगोड ञवनता, हाँयग होड़राः जीव-जहन भगवान नपायगेयता।
चउंदीस टुटीगगुःराः बेला निचकाःतना। हनालगा अपे ओंगोल बुझाः घड़ीन सवासितीपे दोहोन, जेमहा अपे भगवान एचेरेपे अरजी अवेय।
सात तुरहा बदरी हदूड़ उरियावनेन दो, ईंग ओजाःगे लगा दोहोना। मनदो सेरमो अते मीटोंग अरोयिंग अयूमतेरा, “सात तुरहा हदूड़तो कताकेरा, हना अहम ओजाःगे, मनदो अनम जीवरेम दोहोय।”
ईंग अपे एचेरे अंदरारेयिंग उदुःवापेतना, हना बड़रा अपे मरसलरेपे कता उदुःवाकू। अरू अपे अँननपेराः लुतूररे जहड़ घड़ीनपे अयूमकेरा हना बड़रा सड़ुम चोटतेपे परसारगे।
रइत चबनतना अरू दिन दरवाःआ। हनालगा अपे अंदरा इयाःआ बेलूर बुताकून अड़ाः एंडाकेडखन नपाय लूर-नेवनराः मरसल इयाःआ बुताकूनपे एचेय।
ईंग ईसू, आम नाःआ कताकून जमा कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरेम कता उदुः लगा, ईंगरीग बराहील आम एचेरेयिंग वारकिरिया। ईंग दाऊद राजारीग डइड़-पखुड़ा अरू नइड़-बाँस होड़ हवे, अरू ईंग टेडेगता हाँयग अंगुः इपील हवे।”
हनते गदीरे दुड़ुःतोय दोहोना हाँयग भगवानराः खउना तिःईरे मीटोंग कोंडोड़तो कागदिंग ञेलतेरा। हना कागदराः बनर परोमरे ओजाःतो दोहोना। अरू हना कागदरे सात ततररे मोहर लगावतेडखन तोलतो दोहोना।
तोनोंग इया तोनोंगीग होड़ अपे अहाय अडिग अवेपे। होड़कू भगवान बदीरेकू अगड़-बगड़गोडता अरू कसूर रबूद होड़ अरीने एचे ञिलुः हना वरी, हना दिन ओरो होयानेना।
नाःआ कताकूनराः हिदइते एमेता हाँय कतायतना, “हाव, ईंग हनालियिंग कुदा वेगता।” “आमीन! हाव, परबू ईसू वेगमे।”
दो नाःआ जमाकून अपे एनेचेगोड ञवन लगा इदा। अबू ईसू मसी एचेरेबू बिसवासकेरा हना वरीते, भगवान अबू जमालेःआतेय सडावबूता, हना दिन लेनेसान इदा। हनालगा अपे नाःआ जूग बदीरे नाय नपायते सुदीकेडखन अपीगतो होड़कू इया अहापे दोहोन, मनदो बेरेडकियानखन सवासितीपे दोहोन।
“आम ञेलता हना मीटोंग कागदरेम ओजाःगे अरू सातगोटोंग कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरेम इदीगोड। इपीसी सहर, इसमुरना सहर, पिरगामून सहर, थायतिरा सहर, सरदीस सहर, पिलादिलपिया सहर अरू लउदिकिया सहररे इदानकुःआ हँकुःआ कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरे नाःआ सरवनमे इदीगोड।”
दो ईसू कतातेरा, “अपे ईंगपे अयूम! ईंग हनालियिंग कुदा वेगता। नाःआ कागदरे ओजाःतो इदा हना जमा कतत सरवनकू मनाःता हँकुःआ होड़कू भगवान नपायकूता।”
मनदो हाँय ईंग एचेरेय कतातेरा, “अलो अलो, नाःआ इया अलोम एचेय। ईंग हों आम इया भगवानरीग सेवकिया होड़ इदानिंगा। आमरिकुःआ बिसवासी वपक बोपोहकूताम इया, भगवानराः बड़रा कता होड़कू इया, अरू नाःआ कागदराः कताकूनकू मनाःता हँकुःआ होड़कू इया ईंग हों भगवानरीग सेवकिया होड़ इदानिंगा। हनालगा आम भनगवानमे जाग।”
ईंग एहुना, नाःआ कागदरे ओजाःतो इदा हना जमा कतत सरवनकू बछाःता हँकुःआ होड़कू सेताव घड़ीनिंग कतायतना, तोनोंगीग होड़ नाःआ कागदराः कतत सरवनरे अरूय मेसागे दो, नाःआ कागदरे ओजाःतो इदा हना जमा हइजाकून भगवान हनाँयग होड़े एचे सहावता।