6 हनते हाँय ईंग एचेरेय कतातेरा, “नाःआ कता पुरावयना। ईंग अलपा अरू ओमेगा हवे। जमाकून ईंग अते रेःएनता अरू लुलिग जुवाःता। ईंग जमा ततंगतो होड़कू जीवराः दाः सूती अते, ञूय लगा बेगर दामतेयिंग एमेवाकूता।
हनते ईसू कतातेड, “भगवान एमेयता हना बदीरे अरू आम एचेरे दाः ञूय लगाय असेयतना हाँयग होड़ बदीरेम सुदीकेः दो, आम ईंग एचेरेम असेकेःआ अरू आम लगा जीवराः दाःयिंग एमेवाकेमेःआ।”
गदीराः तलारे इदानिया हाँयग भेड़ा होन, हँकूरीग सरवाहाय दोहोनता। अरू जीव एमेता हना दाःराः सूती अगीय गोःयाकूता, अरू भगवान हँकूराः जमा मेड दाःए जोड अमिंगगेता।”
मनदो ईंग एमेयता, हना दाः तोनोंगीग ञूय दो हाँय सगर सइट जूग वरी ततंगतो ओरोय दोहोनेना। सनातायरे, ईंग हाँयिंग एमेवाता, हना दाः हाँयराः इंदरीरे दाः सूती इया तू ञवनता अरू हना दाः हाँय ओरो टुटीगनेना हना जीव अगी गोःयायता।”
भगवान, अनँयगरीग मिनीटोंग निकता बेटात, गुजुः लगा ओरोयिंग जिमातिडिया, माःआन मेरेय ओंगोलगाड, मनदो अबू जमाकू लगाय जिमागोतेडीग। दो हाँय, आँयग बेटात सुदा अबू लगा जमा बरानाः चिला लगा मेरेय एमेकेःआ?
सुद बिरुवा अरू कनिया कतायता, “वेगमे।” अरू अयुमेता हाँय कताय, “वेगमे।” अरू ततंगतो होड़कू वेग लगा इदा अरू चाहाःताय हाँयग होड़ बेगर दामते जीवराः दाःए ञूय।
जूग परियातेय दोहोना, अरू नुँहू इदानिया, अरूय कुदा वेगता, हाँयग अगम जंगरदार परबू भगवान ननाःय कतायतना, “ईंग अलपा अरू ओमेगा हवे।”
मनदो भगवान ईसू मसीते अबूय सडावकेडबुःआ अरू आँयगराः ओंगोलरे फड़ियावतो होड़कूय बड़ाँवकेडबुःआ। नाःआ इयाबू बड़ाँः लगा अबू तोनोंगाः एएचे लगा मेर दोहोगान, मनदो हाँय मयावाडबूखन नाःआ इयाय एचेकेरा।
ईंग अलपा अरू ओमेगा, ईंग अते जमाकून रेःएनता अरू इनिंग अते जमाकून लुलिग जुवाःता, ईंग मड़ंगीग अरू टुटीगीग हवे।
सात नमारीग सेरमो देसरीग बराहील अनँयगराः डुभा होयरेय दूलगोतेड। दो भगवानराः ओड़ाःराः गदी अते मीटोंग मुरुक सटी अरोयिंग अयूमतेरा, “होनोयायना!”
ईंग हाँयिंग ञेलतेड दो, हाँय काट कुटीरे गोएगतो इयायिंग लेबदायान। मनदो हाँय आँयगराः खउना तिःई ईंग बोःरेय खेपातेडखने कतातेरा, “अलोम बोर। मनाड़ंगते इदानिंगा अरू टुटीग वरीयिंग दोनोहोनता। ईंग जिनियत इदानिंगा।
अबूराः ओंगोल चउंदीसरिकुःआ होड़कूराः ओंगोल इया कोवानेःआ, मनदो भगवान अनँयगराः बिरुवा अबू जीवरेय एमेकेरा, जेमहा भगवान अबू जीव लगा नपाये एचेकेरा हना बदीरेबू बुझाव अवेन।
सगर सइट लगा जीयत इदानिया हाँयग भगवान, सेरमो, अरू ओत अरू समुंदर अरू जमा जिया-जउतकूने तुलाकेरा। हाँयग भगवानराः ञावते किरिया कसट जोमकेडखने कतातेरा, “नुँहू अरू ओरो कुबेरनेना।
तोनोंगीग हना नेव सेरमो सोना, सहे चाँदी, सहे मुरुक किमइतराः दिरि, सहे टुटकू, सहे बुसुः, सहे पुदुलूसीगते ओड़ाःय तुलाय,
“आम ञेलता हना मीटोंग कागदरेम ओजाःगे अरू सातगोटोंग कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरेम इदीगोड। इपीसी सहर, इसमुरना सहर, पिरगामून सहर, थायतिरा सहर, सरदीस सहर, पिलादिलपिया सहर अरू लउदिकिया सहररे इदानकुःआ हँकुःआ कलसियारिकुःआ होड़कू एचेरे नाःआ सरवनमे इदीगोड।”
होड़कूराः बदीरे अहापे बड़वार। जनामा अँननपेराः हवे,
दो अपोलोस इये हवे? अरू पउलूस इये हवे? अलिंग दो हाँयरिकिनाः सेवकियाकिन एकला हवे अरू अपे अलिंगते परबू एचेरेपे बिसवासकेरा। मेमेड होड़ लगा भगवान जिमावाडलेःआ, हनानाः बुता एकलाले बुता ञवनतना।
हनते हाँयग अइमी कतातेरा, “ने साहेब, आम एचेरे दाः ओर उडुंगगे लगा हों कही कोवानेःआ अरू इंदोरा दो मुरुक गहीर इदा। दो जीव एमेयता हना दाः करा अगीते आम एचेरे इदा?
लउदिकिया सहरराः कलसियारीग बराहील लगा नाःआ चिठीम ओजाः, बिसवासगेयीग अरू सताय हिदइतदार अरू जमा जिया-जउतकून अते मनाड़ंगते दोहोनीग हाँयग आमीन नाःआ इयाय कतायता,