16 हनालगा अपे कसूर अते भगवान अगी जीवपे कुदा। निही दो, ईंग ओहेन अपे एचेरे वेगकियानखन हँकू सुदा ईंगराः आहराः तलवइरतेयिंग लड़ाःता।
कसूर रबूद होड़ एचे ञिलुःता। मनदो परबू ईसू ओंगकेडखन हाँयग रबूद होड़े ञेड एंडागोडेयता अरू परबू हितकाःतो सेंगेलरेय वेगतान अते हाँय लाय जुवाःता।
हाँय अनँयग खउना तिःईरे सातगोटोंग इपीलकूय साबकातेरा अरू हाँयराः आहते मीटोंग बनर परोम लसेर तलवइर उडुंगतो दोहोना, अरू हाँयराः सुरइत मुरुक लवकाःता हना बेर इया दोहोना।
हनालगा अपे उहियारगुःपे करतेपे कसड़किया, अरू जीव कुदाकेडखन मनाड़ंग इयाःआ बुताकूनपे बुता। अपे जीव मेरपे कुदाय दो ईंग अपे एचेरे सेनेकियानखन अपेराः ढिबरी अपे अतेयिंग चलाः एंडागोडता।
भगवान अबूय सडावकेरा, हनानाः कता लोहाराः टुपी इया बोःरेपे हनारूबका अरू, सुद बिरुवा एमेयता हना भगवानराः सरवन तलवइर इयापे सनाबका अरू
जानररिकुःआ सइनाकू जमाकू उजड़ घोड़ा सलावदारराः आहते उडुंगनेना हना तलवइरतेकू ञेड एंडायान। अरू जमा तितीगकू हँकूराः मास मुरुक हबर-सबरकू जोम बी ञेडयान।
राइज राइजरिकुःआ होड़कू ञेड लगा हाँयराः आहते मीटोंग लसेर तलवइर उडुंगगुःतना। हाँय लोहाराः बोंग साबकेडखन हँकू एचेरेय राइजगेता। हाँय अंगूरराः रस उडुंग लगा डोडहारे अनँयग आँयग धड़ियावगेता। हना डोडहा अगम जंगरदार भगवानराः रंजावतो रीस उदुःता।
पिरगामून सहरराः कलसियारीग बराहील लगा नाःआ चिठीम ओजाः बनर परोम लसेरतो तलवइर साबतोयीग नाःआ इयाय कतायता,
ईंग दुलारकूता हँकुःआ जमा होड़कू ईंग सोएग दूररेयिंग नपायकूता अरूयिंग डंटावकूता। हनालगा अपेराः जीवपे होमगोड, अरू कसूर अते भगवान अगी जीवपे कुदा।
दो ईसू कतातेरा, “अपे ईंगपे अयूम! ईंग हनालियिंग कुदा वेगता। नाःआ कागदरे ओजाःतो इदा हना जमा कतत सरवनकू मनाःता हँकुःआ होड़कू भगवान नपायकूता।”
हँकू हना सेंगेलरे मुरुककू भुरटावयान दो हँकू, हइजाकून एचेरे हातपात दोहोना हाँयग भगवानकू सती-सरापा। अरू तोनोंगीग अँनकूराः कसूर अते भगवान अगी जीव मेरकू कुदागाड अरू हाँय मेरकू मान मरजइतगडीग।
नाःआ कताकूनराः हिदइते एमेता हाँय कतायतना, “हाव, ईंग हनालियिंग कुदा वेगता।” “आमीन! हाव, परबू ईसू वेगमे।”