9 ईंग अपेयिंग चेडकेरा अरूयिंग कता उदुःतेरा अरू अपे ईंग अतेपे अयूमकेरा अरू अपे ईंग एचेतपे ञेलकेरा, हना जमाकूनपे मनावगोड ञवन। दो सलसत एमेवाबूता, हाँयग भगवान अपे सुदाय दोनोहोनता।
भगवानराः सरवन अअयूम एकलाते अँननपे अपे अडिग जोम होड़कू अलोपे बड़ाँः। मनदो हना सरवन इयाकू सलाःता हँकुःआ होड़कूपे बड़ाँः।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अपे जमाकू ईंग इया नपाय लूर-नेवनपे सलाः। अरू अले इया नपाय लूर-नेवनतेकू सलाःतना, हँकुःआ होड़कूपे सहियार।
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे मुरुक ओसताज घड़ीन नपाय लूर-नेवनते जियाः लगापे कुरनिसगे, जेमहा जमा होड़कू सुदीगोड भगवान अपेय सुनावकेडपेःआ अरू अनँयगरिकुःआ निकता होड़कूय बड़ाँवकेडपेःआ, माःआन। नाःआ इयापे एचेय दो अपे भगवानराः दूर कहियो ओरोपे अड़ाःतेरा।
नाःआ कताकून अपे सुदीयतना अरू हनन इयापे सलाः दो, भगवान अपेराः जीवे नपायगोडता।
हनन इयापे एचेय दो ईसू मसी सुदा मिनीयान अते भगवान अपेराः जीव अरू ओंगोल सलसतरेय दोनोहोगोडता। अबू मनुवाकू नाःआ सलसत, कहियो ओरोबू सुदी तजाः अवेतेरा।
अबू सलसते एमेवाबूता हाँयग भगवान, अपेराः काटते ओहेन कलउ एचे रमदावकेडखन हाँयराः जंगरे चबागोडता। अबूरीग परबू ईसू मसी अपेराः जीवे मयावागोड ञवन।
टुनुटीगरे ईंगरिकुःआ अजी-बोपोहकूतिंग, बनाहालतेपे दोहोन; अपेराः लूर नेवन उडु-बुडू इदीनपे; ईंगराः कतापे होमगोड; मी जीवकियानखनपे दोहोन; हेल-मेलपे दोहोन। दो अपेय दुलारता अरू सलसते एमेवापेता हाँयग भगवान अपे सुदाय दोहोनता।
ईंग ईसूरीग चेला हवे, माःआन अपे कतनता, मनदो ईंगराः बड़रा मेरपे मनाःता दो चिला लगा परबू परबू, माःआन ईंगपे राःतना?
ईंग अपेयिंग हुकुमवारा हना जमा कताकून मनाः लगा हँकूपे चेडकू। अयुमेपे, नाःआ जूग अरीन टुटीगगुः वरी, ईंग सगर सइट अपे सुदायिंग दोहोनता।”
परबू परबू माःआनकू रगींगता, हँकू अते मुरुक बगरा होड़कू भगवानराः राइजरे ओरोकू बोलोनेना। मनदो सेरमो देसरेय दोहोनता ईंगरीग अपांग भगवानराः ओंगोल इयाकू जियाःता, हँननकुःआ होड़कू एनेकला हंडाकू बोलता।
अले अपेले हुकुमवाता, हना अपे मनाःतना। अरू मड़ंग दिनरे होँपे मनानावगोड ञवनता। ननानाः कता बदीरे परबू एचेरे अलेके भरसा इदा।
अपेके मुरुक संताव होयानेना। हनाते हों सुद बिरुवा एमेयता हना बहालते अपे नपाय सरवनपे मनावकेडखन अलेरिकुःआ अरू परबूरिकुःआ ञेल सिखात होड़कूपे बड़ाँवनेना।
जमा होड़कू लगा सलसते एमेयता हाँयग भगवान जमा बरानाःते अपेराः जीव सुदे दोहोगे अरू परबू ईसू मसी कुदा वेगता हना दिन वरी अपेराः देह, जीव अरू हनसा बेगर कसूरते दोहोगे लगा होयिंग अरजीतना।
अबू लगा सलसते एमेयता हाँयग भगवान अपे जमाकू सुदाय दोहोन। आमीन!
दो ईसूरीग एंगात हंडाकुःआ सेवकिया होड़कू एचेरेय कताया, “हाँय कतायता हनन इयापे एचेय।”
दो ईसू कतातेड, “भगवानराः कताकू अयुमेता अरूकू मनाःता हँननकुःआ होड़कू ईंग एंगायिंग, वगायिंग अरू बोपोहकूतिंग इया इदानकुःआ।”
ने अजी बोपोहकूतिंग, हनन इया अपे हों ईसू मसी एचेरेकू बिसवासतेरा हँकुःआ एहूदिया छतररे भगवानराः कलसियारिकुःआ बिसवासी होड़कूरिकुःआ ञेल सिखात होड़कूपे बड़ाँवयना। हनालगा अपेरिकुःआ जइत सगा होड़कू, एहूदाकू हंडाकुःआ बिसवासी होड़कूकू एचे कटसियातेडकुःआ, हनन इया अपे होंकू एचे कटसियातेरा।
मनदो ईंग कतायतना, अपे जोम सहे ञूय सहे तोनोंगाःपे एचे, हना जनामाते भगवानराः मान मरजइत होयाः लगापे एचेय।
दो हाँय कता कुदातेरा, “आम संतावगेयतना हाँयग ईसू हवे ईंग। नुँहू आम रिमुःमे अरू सहर अगीम सेन अरू हंडा आमके एएचे इदा हना आम एचेरेयिंग कतायता।”
भगवान आम सुदाय दोहोन अरूय मयावाम।
भगवान कहिसाः रन-भन मेरेय एचेयता, मनदो हाँय जमालेःआ नपायतेय एचेयता। भगवानरिकुःआ सुद होड़कूराः जमा कलसियारेकू एचेयता हनन इया,
अपे लगायिंग एमेयता हना हुकुमपे मनाः दो, अपे ईंगरिकुःआ सउंगताकू हवे।
अबू भगवानराः हुकुमकूनबू मनाःता अरू हाँय ननायगुःता हनानाःबू एचेयता दो अबू तोनोंगाःबू असेयता हान, भगवान अबू लगाय एमेयता।
“मी होड़ डिंडा धंगड़ी भरी-पाव जुवाःता, अरू हाँय मी होड़ हेरेल होने हेवेगेयता। अरू हाँयराः ञाव दोहोनता, इमानुएल।” अरू हनाराः मतलोब नाःआ हवे, भगवान अबू सुदा इदानिया, माःआन।
हनालगा अपे जमालेःआते ईंगरिकुःआ ञेल सिखात होड़कूपे बड़ाँः लगा अपे एचेरेयिंग गोड़न-पइयनतना।