8 हाँय मनुवा इयाय दोहोना, अरू अनँयग आँयग हुडिंगे बड़ाँवनेनखन कुरूसरे गुजुः वरी हों भगवानराः जमा कताय मनावनेना।
तोनोंगीग ईंगराः जीव ईंग अते ओरोय गोः अवेतेरा, मनदो ईंग इनिंग ओंगोलतेयिंग एमेगोडता। ईंगराः जीव एएमे लगा अरू अरूयिंग गोः कुदाय लगा हों हातपात इदा। नाःआ हुकुम ईंग अपांग भगवान अगीतेयिंग पवावकिया।”
अबूराः बिसवासे बुँहड़ीता अरूय उडु-बुडूगेता, हाँयग ईसू अगी सिरढीटबू ञेलगोड ञवन। हाँय कुरूसराः गुजुः बदीरे एचे बेग-हतान लगा मेरेय ओंगोल एरंगगान, मनदो हाँय दरवाःआ हना बहालराः कताकून लगा हना कटसियाय सहावतेरा। अरू हना तयोमते भगवानराः गदीराः खउना तिःई गतर हाँय दुड़ुःकिया।
अरू आदम भगवानराः नियमे टड़ाव एंडागोतेडा। हना अते अबू जमा होड़कू कसूर होड़कूबू बड़ाँवयना। हनन इया ईसू मसी भगवानराः कताय मनाः अते अबू मुरुक होड़कू बेगर गारबार होड़कूबू बड़ाँवयना।
हाँय अनँयग देहरे अबूराः कसूरे लदाव गोःतेडखन कुरूसरेय गोएगनेना, जेमहा कसूर बदीरे गोएगतोबू दोहोन, अरू भगवानराः ओंगोल इया नपाय जीवबू जियाव अवेन। हाँयराः घाँवकूनते अबूराः जमा बरानाः बेमरियाकून नपाययना।
भगवानराः ओंगोलरे अबू बेगर गारबार होड़कूय बड़ाँवबू लगा, बेगर गारबारीग इनीसू मसी मिनी जूदा अबू जमा कसूर होड़कू लगा, कटसिया सहावतेडखने गोएगनेना। हाँय देनेह देहरेय गोएगनेना मनदो भगवान हाँयराः बिरुवाय जियाव रेमगोतेडा।
अपे सुसुदीतना अबूरीग परबू ईसू मसी मयावाडबुःआ। हाँय सेरमो देसरे गिरहते दोहोन हों हाँय अपे लगाय गरीबयान, जेमहा हाँय गरीबगुः अते अपे भगवान बदीरेपे गिरहत जुवाः।
हनते हाँय गुनमिन तोरेय सेनेडा अरू ओतरे तबेरनेनखन भगवान एचेरेय अरजीःआ, “ने अपांग, होया अवेन दो, नाःआ कटसियाराः दूर ईंग अतेम चलाःगोड। नान दो ईंगराः हिछा इया कोवान, मनदो अनमराः हिछा इया होयाः।”
हाँयकू एचे बेग-हतावातेरा अरू हाँय नपायते मेरकू फड़ियावगडीग। बेगर फड़ियावतेकू ञेड एंडातिरिया, हनालगा हाँयरिकुःआ नइड़-बाँस होड़कू इये ञामकूता?
हाँय अनँयग आँयगते गुजुः लगाय जिमायान, जेमहा अबूराः जमा बरानाः बेलूर नेवन अते सडावकेडबूखन नपाय बुता बुता लगा ओसताज इदानकुःआ अनँयगरिकुःआ सुद होड़कूबू बड़ाँव अवेन।
भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा, तोनोंगीग कठवारेकू ठोंकावगेयतान दो, हाँयग होड़ सती-सरापतोय दोहोनता। दो ईसू कुरूसरेकू ठोंकावतिरिग मेला, हाँय अबूराः कसूर बदलारे सती-सरापनेनखन नियमराः सती-सरापतेय सडावकेडबुःआ।
मनदो अपांग ईंग एचेरेय हुकुमकेरा, हनानाः इयायिंग एचेयता। नाःआते चउंदीसरिकुःआ होड़कू सुदीगोडता, ईंग अपांगिंग अलार-दुलारता, माःआन। दोबू अबू रिमुः अरू नानतेबू सेन।”
ईंग, ईंग अपांगराः हुकुमकूनिंग मनाःता अरू हाँय सुदा ईंग अलार-दुलारगोड ञवनता, हनन इया अपे ईंगराः हुकुमकूनपे मनाः दो अपेयिंग अलार-दुलारगोड ञवनता।
हनते ईसू अरजी लगा अरू सेनेडखने अरजीतेरा, “ने अपांग, नाःआ कटसियाराः दूररे ईंगके सेन लगा इदान दो अनमराः ओंगोल इया होयाः।”
हंडा चेलाकू ञेनेल ञेलरे हाँयराः मुरइत बदलावयान अरू हाँयराः सुरइत बेर इया विड़चेड़नेना अरू हाँयराः सोनहे मरसल इया फक-फक उजड़यान।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ईंगे वारकेरा हाँयराः ओंगोल इयायिंग सेन अरू बुतायिंग बुता पुराव। ननानाः हवे ईंगराः जोम जिनिस।
दो ईसू अनरजीआय मेला हाँयराः सुरइत बदलावयान अरू हाँयराः सोनहे फक-फक उजड़ लवकाःआ।
कसूर अते जीताः लगा अपे अते तोनोंगीग नुँहू वरी बलंगी मेरपे तूगड।