15 दूररे लोजोरनेना हना बिहान नाःआ इया होड़कू हवे, हँकू सरवनकू अयूमता, मनदो कलउ वेगवाडखन हँकूराः जीव अते हना सरवने गोःयाता।
अपेरीग मुदइ कलउ, नरराःता हाँयग कूल इया तोनोंगीग ऊड जोम लगाय लबड हड़ाःता। हनालगा अपेराः जीव ओंगोल समझाव घड़ीनपे दोहोगे अरू सवासितीपे दोहोन।
भगवानराः राइज बदीराः सरवन अयूमकेडखन मेरेय बुझाःता हाँय, दूर धरीरे लोजोरनेना हना बिहान इयायीग होड़ हवे। अरू हाँय अयूमतेरा हना सरवन कलउ वेगवाडखने गोःयाता।
अबू कलउराः बुइदकूनबू सुसुदीतना। हनालगा अबू हाँयराः गारबारबू बराव एंडाय अते कलउ अबू एचेरे ओढोर ओरोय ञेल ञाम अवेतेरा।
दूररे लोजोरनेना हना बिहान नाःआ इया होड़कू हवे, हँकू सरवनकू अयूमता, मनदो बिसवासकेडखन सडाः अते मड़ंग, कलउ वेगवाडखन हँकू जीव अते हना सरवने गोःयाता।
लेवा वेर मेला तोनोंग तोनोंग बिहान दूररे लोजोरनेना अरू हना बिहान तितीगकू हलंग जोमगोतेड।
दो पतरस कतातेड, “ने हनानियाह, आम कलउराः ओंगोल इया सलाः लगा आम जीव हाँय एचेरे चिला लगाम जिमातेरा? आम भगवानराः सुद बिरुवा एचेरे चिला लगाम लबराकिया? कियारी अकिरिंगकेडखन अदोम ढिबुवा चिला लगा हिगारकेडखनमे दोहोगोतेडा?
हनते हँकुःआ होड़कू अडिगता हाँयग कलउ, सेंगेल अरू हितकाःतो लेटे दिरिराः हुडिंग समुंदररेय तेके बोलोगोडेयता। हंडा हाँयग जानर अरू भगवानराः बड़रा लबराते कतायीग होड़ हों दोहोनता। हँकू सगर सइट दिन रइत पीरारेकू पिड़ियाः पिड़ियाः ञवनता।
दो मी हजार बरिस पुराव जुवाः दो, सींगतो अते कलउ गीगगोडेयता,
हनालगा अबू अयूमकेरा हना कताकून मुरुक तिंगीड घड़ीन अबूके मनाः लगा इदा, जेमहा अबू अलोबू बहकावगुः।
हाँयग कसूर रबूद होड़ कलउराः जंगरतेय एचे ञिलुःता अरू जमा बयाव जुवाः इयाःआ चिनहाकूने एचे उदुःता अरू लबरा बुता, सताय बुता इयाय एचे उदुःगोडता।
मनदो टिवा एमेत होड़कू सेवकियाकूराः बड़रा लंदा अगीकू इकातेड। मी होड़ अनँयग दोहोड़ अगीय सेनेडा अरू एटाः होड़ अनँयग फेरवइत लगाय सेनेडा।
हनते हाँयग लाल मरंग बींग चउंदीसरेकू तेके लोजोरगोतेडीग। हाँय अरू आँयगरिकुःआ बराहीलकू सेरमो देस अतेकू तेके लोजोरगोतेडकू। हाँयग बींग दरहा अरू कलउ माःआनकू कतावायता। हनाँय जमा चउंदीसरिकुःआ होड़कू मनाड़ंग वरीतेय बहकावकूता।
दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “ने कलउ, ईंग अते ञीर जुवाःमे। भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, आमरीग परबू भगवानमे जाग अरू हनाँय एकलाम सेवा।”
अपे अते तोनोंगीग सनहा-सनही होड़कू सहे एसाव इया गारबार होड़कू अलोपे होयाः। दो मरंग बेटाकू पवाःता हना हातपात एसाव मी जुवारराः जोम जिनिस लगाय अकरिंग एंडागोतेड।
हँकुःआ होड़कू गोएगतो होड़कू जियाव रिमुःता माःआनकू अयूमतेरा दो, अदोम होड़कू लंदावाःआ। मनदो अदोमकू कतातेरा, “नाःआ कता अले तोनोंग दिन आम अते अरूले अयुमेता।”
हनते ईसू अरूय कतातेड, “हना कहड़ीराः मतलोब नाःआ हवे। बिहान भगवानराः सरवन हवे।
दररीरे लोजोरनेना हना बिहान नाःआ इया होड़कू हवे, हँकू भगवानराः कता नपायतेकू अयुमेता अरू नपायतेकू मनाःता।