13 दो ईसू चेलाकूतेन अते बार होड़ नाःआ इया कतावाडखने वारगोतेडकिन, “अबा सहररेबा सलाव जुवाः अरू मी होड़ होड़ गगरीरे दाः रेम गोः मेलाबा जुमाःता। हनाँयग होड़ देह दूरबा ओतोंग सेन।
अरू हाँय उडु-बुडूत होड़ बड़ाँवकियानखन हुकुमकू मनाःता हँकुःआ होड़कू सगर सइट लगाय सडाव अवेकूता,
भगवान तुलाकेरा हना जमा सकालाः हाँय अते ओकोत कोवानेःआ। जमाकून हाँय मेडरे ञेल पुरुःता इया इदा, अरू हनाँय एचेरे अबूके आभा एएमे पराःता।
अपे लगायिंग एमेयता हना हुकुमपे मनाः दो, अपे ईंगरिकुःआ सउंगताकू हवे।
ईंग होड़कूराः आड़रे इदानिंगा, अरू ईंगराः कता मनाः सइना होड़कू हों इदानकुःआ। ईंग मी होड़ एचेरेयिंग कतायता, दूमे, दो हाँय सलाव जुवाःताय अरू मी होड़ एचेरेयिंग कतायता, दबूमे, दो हाँय ईंग एचेरेय वेग जुवाःता। ईंग सेवकिया होड़ एचेरेयिंग कतायता, नाःआ बुताम एचे, दो हाँय हनानाः बुताय बुताता।”
दो ईसूरीग एंगात हंडाकुःआ सेवकिया होड़कू एचेरेय कताया, “हाँय कतायता हनन इयापे एचेय।”
रुटीराः परोबराः मड़ंग दिन इसराएल होड़कू पसहा परोब लगा भेड़ा होनराः बलिदानकू देगता। दो ईसूरिकुःआ चेलाकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेरा, “ने गुरुजी, पसहा परोबराः रुटी जोम लगा अले करे सेनेकियानखन आम लगाले सरबहा हताड़गे?”
हाँय बोलता हना ओड़ाःराः मालिक एचेरेबा कताय, गुरुजी होंबोरकेरा, ईंग अरू ईंगरिकुःआ चेलाकू पसहा परोबराः रुटी करा छिनारेले जोम?