1 बार दिन तयोमरे पसहा परोब अरू रुटीराः परोब निचकाःआ। मरंग पुजउरीकू अरू नियम चेडदार होड़कू ईसू कलेकाल एचे साबकिडिगखन ञेड एंडागेय लगाकू ओंगलेःआ।
पसहा परोब बुँहड़ीन अते मड़ंग ईसू सुदीगोतेडे, नाःआ चउंदीस अड़ाःकेडखन ईंग अपांग एचेरे सेन लगा बेला निचकाःतना। अरू चउंदीसरे इदानकुःआ आँयग निकता होड़कू हाँय मुरुके दुलारकेडकुःआ अरू हनन इया हँकू सगर सइटे दुलारकूता।
हनते मरंग पुजउरीकू अरू फरीसी होड़कू अँकूराः मरंग पंचाइत राःतेडखनकू कताया, “अबू नाँय करा इयाबू करजेय? नाँयग होड़ दो मुरुक बयाव जुवाः इयाःआ बुताकूने एचेयतना।
मनदो फरीसी होड़कू हंडा अते तोराकू अरू ईसू ञेड एंडाय लगाकू ओंगोलतेरा।
हनालगा अपे गरीब होड़कू लगा तोनोंगाः संघरापे एमे मेला, एटाः होड़कू उदुःकेडखन अलोपे एमेय। पचघुचिया होड़कू अरजी ओड़ाःकूनरे अरू दोफा दूरकूनरे गरीब होड़कूकू संघरावाता, जेमहा एटाः होड़कू अँननकूकू मान मरजइत। अपे ईंगपे अयूम! हँकू हनाराः जमा इमानकू पवावयान।
मनदो हँकू कताया, “होड़कू एचेरे तोनोंग इयाराः हलो गदोड़ी अहा होयाः। हनालगा परोबराः दिनरे हाँय अलोबू एचे सबेय।”
रुटीराः परोबराः मड़ंग दिन इसराएल होड़कू पसहा परोब लगा भेड़ा होनराः बलिदानकू देगता। दो ईसूरिकुःआ चेलाकू ईसू एचेरेकू होंबोरतेरा, “ने गुरुजी, पसहा परोबराः रुटी जोम लगा अले करे सेनेकियानखन आम लगाले सरबहा हताड़गे?”
पतरसकू साबतिरिगखन तयोमरे हरदोस हाँय जेहेलरेय एचे सींगगोतेडीग। हाँय अगुरागे लगा चइर चइर होड़कू दोहोनता हँकुःआ चइरगोटोंग गउदाकू एचेरेय जिमातेरा। पसहा परोब तयोमरे जमा होड़कू मड़ंगरे पतरस फड़ियावगे लगा हरदोस ओंगलेःआ।