42 अरू हननमेला हाँय नपायाने।
अपे एचेरे ईंग कता उदुःकेरा, हना सरवनते अपे सुदयनापे।
हननमेला हाँयग अइमी नहावन बेमारीते नपाययान अरू हना हाँय अनँयग देहरे ओहेने सुदीगोतेड।
दो ईसू हाँय एचेरे सेनेडखन हाँयराः तिःईय साबतेरा अरूय नपाय रेमतिरिया। दो जार अड़ाःतिरिया अरू सिमोन हनहारतो हँकूय सेवातेरा।
हनते ईसू कतातेड, “ने दिदी, आमराः बिसवास मुरुक मरंग इदा। होयाः लगाम ओंगलेतना हनन इया होया जुवाः।” दो हननमेला हाँयगरीग बिटीत नपाययाने।
दो ईसू हाँये सोगावातिरिया। हनते तिःई लंबावतेडखन हाँये टोँवावतिरिया अरूय कताया, “ईंग चहाःतना, नपाय जुवाःमे।”
हनते ईसू हाँय डंटावतिरिगखने कतावातेरिया, “नाःआ कता तोनोंगीग सुदा अलोम बड़रा।