40 एटाः दिन ईसू एचेरे मी होड़ कुड़गा होड़ वेजेडा। दो हाँय उकुड़ोमनेनखन ईसू एचेरे संघरा लगाय असेया, “ने मालिक, आम चहाः दो ईंग नपाय अवेगींगताम।”
ईसू अरू चेलाकूतेन मुरुक बगरा होड़कू दोहोना हंडाकू सोदोरनेन दो मी होड़ ईसू मड़ंगरे उकुड़ोमनेनखने कताया,
दो ईसू हना अते उडुंगनेनखन दूररेय सेन मेला मी होड़ ईसू एचेरे वेजेडखन उकुड़ोमनेनखने होंबरेःआ, “ने नपाय गुरुजी, ओरो टुटीगनेना हना जीव पवाः लगा चिलायिंग एचे?”
हनते हाँय उकुड़ोमनेनखने खिररीःआ, “परबू, नँकुःआ होड़कूराः कसूर अँननकू बदीरे अलोम ओंगोल दोहोगे।” नाःआ कतावाडखन हाँय गोएगयाने।
हनते ईसू हँकू अते गुनहोन तोरेरेय सेनेडा अरू हंडा उकुड़ोमवाडखन नाःआ इयाय अरजीःआ,
अंधाकू ञेलतना, टुठा होड़कू सेनतना, कुड़गा होड़कू नपाययना, भइरा होड़कू अयुमेतना, गोएगतो होड़कू जियाव रिमुःतना अरू गरीब होड़कू एचेरे नपाय सरवनकू परसारगेतना।
हनालगा ईंग नाःआ जमा कताकूनिंग उहियार अगूयता दो, अपांग भगवान मड़ंगरेयिंग उकुड़ोमगुःता।
दो ईसू हाँये सोगावातिरिया। हनते तिःई लंबावतेडखन हाँये टोँवावतिरिया अरूय कताया, “ईंग चहाःतना, नपाय जुवाःमे।”