2 दो हाँय हँकू चेड घड़ीने कताया,
दो पिलिप भगवानराः कागदराः हना पाठते बुँहड़ीतेडखन ईसू बदीरे नपाय सरवने कता उदुःतेरा।
हनते पतरस परसारगे लगाय बुँहड़ीतेरा, “नुँहूयिंग सुदीकेरा भगवान तोनोंगीग होड़ एचेरे मेरेय पाचपटीता,
जेमहा भगवानराः बड़रा कतायीग होड़ कतातेरा हना सरवन होया जुवाः, “ईंग अपे सुदा अउल-तउल कहड़ीकूनिंग कतायता, चउंदीसराः बुँहड़ीन अते ओकोत इदा हना कताकून अपेयिंग उदुःवापेता।”
ईंग भगवानराः नपाय सरवन कताय मेला, डीड़ते हना सरवनराः ओकोत कताकूनिंग कता अवे लगा, ईंग लगा होँपे अरजी।
पउलूस तोनोंग इया कता लगाय ओंगलेःआ दो, हाँयग गलियो एहूदाकू एचेरेय कताया, “अपे ईंग एचेरे नाँयग होड़राः तोनोंग मरंग कसूर सहे गारबारपे कताय दो, ईंग अपेराः कता अयूम लगायिंग दोहोनता।
ईसू मुरुक बगरा होड़कूय ञेलतेडखन, पहाड़ चोटरेय रकबयान अरू हंडाय दुड़ुःनेन। हनमेला ईसूरिकुःआ चेलाकू हाँय एचेरेकू वेजेडा।