10 दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेड, “ने कलउ, ईंग अते ञीर जुवाःमे। भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, आमरीग परबू भगवानमे जाग अरू हनाँय एकलाम सेवा।”
दो ईसू कता कुदातेड, “भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, आमरीग परबू भगवानमे जाग अरू हनाँय एकलाम सेवा।”
हनालगा अपे भगवानराः आड़रेपे दोहोन। कलउ अपे जीवरे हातपातगे लगा दोंग अहापे एमेवाय। दो हाँय अपे अतेय ञीर जुवाःता।
अपे सुदीयतना चउंदीसरिकुःआ जमा बिसवासी होड़कू, ननन इयाःआ कटसियाकू सहाव पारतना। हनालगा अपे बिसवासरे बड़ियाड़कियानखन कलउ अपे जीवरे हातपातगे लगा दोंग अहापे एमेवाय।
दो ईसू ञेल उलटावतेडखन पतरसे कतावाड, “ने कलउ, ईंग मड़ंग अते तोरेनमे। आम ईंगराः दूरमे रेड लगा ओंगलेता। आम भगवानराः कता इया कोवान, मनदो होड़कूराः कता इयाम ओंगोलतना।”
हंडा हाँय चालीस दिने दोहोना अरू कलउ ईसूय अंदजावतेरा। ईसू हना ततेररे पहाड़ जानरकू सुदाय दोहोना। मनदो सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकू ईसूकू सेवागोड ञवना।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “कलउ सेरमो अते बोंगा लोम उड़ी भगवान एचे कसड़गोतेडिया, हनायिंग ञेञेला।
हाँयग कलउ अरू आँयगरिकुःआ सइनाकू अँननकू रेडेग होड़ेंग दो, हाँयराः राइज करा उड़ी सलाः? अपे ईंग बदीरेपे कतायतना, नाँय कलउराः जंगरते भूतकूय उडुंगता, माःआन।
नाँयग अइमी इबराहीमरीग नइड़-बाँस होड़ हवे अरू अठारह बरिसते कलउ तोल दोहोतिरिया। हाँय लोड़ोनराः दिनरे ईंग सडावकिरिया दो, हना नपाय कोवानेःआ जा?”
हनते ईसूरिकुःआ बारहगोटोंग मूक चेलाकूतेन अते मी होड़ जूदा इसकरियोतीराः जीवरे कलउ समसावयान।
ने सिमोन, अयुमेतनाम? मी होड़ गोहोमे गूमता हनन इया अंदजावपे लगा कलउ भगवान एचेरेय असेकेडपेःआ।
जूदा डुंडीगतो रुटीय जोमतेरा दो ईसू हाँय एचेरेय कतातेरा, “दूमे! आम एएचे लगा इदा, हना नुनुँहूम एचेय।” हननमेला कलउ हाँय एचेरेय समसावनेना।
दो पतरस कतातेड, “ने हनानियाह, आम कलउराः ओंगोल इया सलाः लगा आम जीव हाँय एचेरे चिला लगाम जिमातेरा? आम भगवानराः सुद बिरुवा एचेरे चिला लगाम लबराकिया? कियारी अकिरिंगकेडखन अदोम ढिबुवा चिला लगा हिगारकेडखनमे दोहोगोतेडा?
जेमहा हँकू ईंग बदीरेकू सुदी अवेय अरू अँनकूराः कसूर अड़ाःकेडखन अंदरा दूर अते मरसल अगीकू वेग अरू कलउराः आड़ अते भगवान अगी जीवकू कुदा अवेय। नाःआते भगवान हँकूराः कसूरे बराव एंडाता अरू ईंग एचेरे बिसवासकेडखन एचे सुदकेडकुःआ हँकुःआ होड़कू सुदा इताडदारकू होयाःता।
हाँयग होड़ कलउ एचेरेपे जिमागोडेय, जेमहा हाँय अनँयगराः बेलूर नेवन अते जीवे कुदा अवे अरू ईसू मसी कुदा वेगता हना दिन हाँयराः बिरुवा बनसाव जुवाः।
तोनोंग इया होयाः, अलोपे बरजाव होड़ेंग। मनदो तोनोंग बेला वरी, अरजी लगा मी रायकियानखन एटाः एटाःरेपे दोहो अवेनता। हना तयोमते अपे मिनीरेपे जुमाव जुवाः, अरू अपे संभाड़गुः घड़ीनपे दोहोन अते कलउ अपे अरोय अंदजाव अवेतेडपेःआ।
अबू कलउराः बुइदकूनबू सुसुदीतना। हनालगा अबू हाँयराः गारबारबू बराव एंडाय अते कलउ अबू एचेरे ओढोर ओरोय ञेल ञाम अवेतेरा।
कलउ हों विड़चेड़तो सेरमो देसरिकुःआ बराहीलकूराः भेसरेय बड़ाँःता। हनालगा नँकुःआ होड़कू बदीरे अबू बयाः लगा कोवानेःआ।
दो नुँहू ईंग ओरोयिंग बुतुड़ु देखार अवेतेरा हनानाः मुरुक बगरा दरसनकून बदीरेयिंग कतायतना। दो ईंग अलोयिंग बड़वारगुः लगा सुई गोभावगिंगता इया कलउरीग बराहीलते मुरुक पीरा ईंग लगा भगवान एमेतेरा।