1 “निनिंदावा निंदावा अनँयग अंगूर बगइचारे बुता लगा मंजुरियाकू सपा लगाय सेनेडा हाँयग अंगूर बगइचारीग मालिक इया इदा भगवानराः राइज।
ईसू अरू मीटोंग अउल-तउल कहड़ीय कतातेरा, “भगवानराः राइज समुंदरेकू एनेगता हना मरंग जाल इया इदा। हना जाल दाःरेकू तेकेगोडता दो जमा इयाकुःआ हकूकू गरोम जुमावगोडकूता।
हनते ईसू चेलाकूतेन एचेरे अरू मीटोंग अउल-तउल कहड़ीय कतातेरा, “भगवानराः राइज अनँयग दोहोड़रे नपाय बिहाने वेरतेरा, हाँयग होड़ इया इदा।
दो हाँयग भगवान अपे आँयगराः हिछापे पुरावगोड लगा जमालेःआ नपाय कताकूनतेय ओसताजगोडपे लगायिंग अरजीतना। अरू भगवान ननायगुःता हना कताकून ईसू मसीते अपे एचे अवेय लगा भगवान अपेय संघरावा लगा होयिंग अरजीतना। सगर सइट होड़कू ईसू मसीकू जागगोड ञवन। आमीन!
दो ईंगरिकुःआ अजी बोपोहकूतिंग, अपे ईसू एचेरेपे बिसवासगोड ञवन, अरू अलोपे टास-मासगुः। अनंगेर अंगेरते परबू लगापे बुतागोड ञवन। अपे सुदीबाःका, परबू लगापे मिहनइतगेतना हान, सदाःआ ओनोरो होयानेना।
हनते ईसू आँयग चेलाकू एचेरेय कतातेरा, “सताय अंगूर दूब ईंग हवे अरू ईंग अपांग किसाड़ हवे।
“भगवानराः राइज अँनकूराः ढिबरीकून गोःकेडखन बरवा सुदा जुमाः लगाकू उडुंगनेना हँकुःआ दसगोटोंग धंगड़ीकू इया इदा।
हाँय कतातेरा, “भगवानराः राइज अनँयगरीग बेटातराः बियाह लगा भोज जोमे संजोड़तेरा हाँयग मी होड़ राजा इया इदा।
हनते ईसू हँकू एचेरे अरू मीटोंग अउल-तउल कहड़ीय कतातेरा, “भगवानराः राइज सेबेल सोड़ा इया इदा। मी होड़ अइमी मुरुक बगरा गोहोम गुंडारे सेबेल सोड़ाय सुवेडतेड अरू हना दोहो दोहो जमा गुंडा पुड़सूड़यान।”
ईसू हँकू एचेरे अरू मीटोंग एटाःआ अउल-तउल कहड़ीय कतातेरा, “भगवानराः राइज ढड़हा बिहान इया इदा। हना मी होड़ होड़ गोःकेडखन अनँयगराः दोहोड़रेय वेरगोतेड।
“अरू भगवानराः राइज लंका देस सेन मेला अनँयगरिकुःआ सेवकियाकू राःतेडखन अनँयगराः आन-धान हँकूय जिमावातेरा हाँयग गिरहत होड़ इया इदा।
ईंगराः कुदा वेग नाःआ इया होयाःता। तोनोंगीग होड़ आँयग ओड़ाः अटूवाडखने सेनता दो, हाँय सेन मेला आँयगरिकुःआ सेवकिया होड़कू हना ओड़ाः ञेल हड़ाःगे लगाय जिमा अटूता अरू मेमेडटोंग बुता मेनेमेड होड़कू लगाय एमेतेरा। ओड़ाःरीग अगुरादार होड़ एचेरे ओड़ाः अगुरा लगाय कता जिमाकेरा।
“भगवान अपे एचेरे राइजगे लगाय बुँहड़ीकेरा। हनालगा अपे कसूर अते जीवपे कुदा।”
ने एरुसलेम मरंग सहररिकुःआ होड़कू, अपे भगवानराः बड़रा कता होड़कूपे ञेड एंडाता अरू भगवान अपे एचेरेय वारतेडकुःआ हँकुःआ होड़कू दिरितेपे ञेडतेडकुःआ। ईंग मुरुक तुरहा सिम अनँयग होनकूय बुरुमता हना इया बनसावपे लगायिंग ओंगलेःआ। मनदो अपे ईंग हना इया एचे लगा मेरपे एमेवागाडिंग।
“अपे चेले माःआनपे ओंगलेता? मी होड़रिकिनाः बार होड़ बेटाकिन दोहोना। अपात मरंगीग बेटात एचेरेय कतातेरा, ने बाबू, तिसिंग आम अंगूर बगइचारे सेनेकियानखनमे बुता।
हाँय हँकुःआ मंजुरियाकू लगा मी दिनराः बुता बनी एमे लगा हँकू सुदाय रायनेना। हनते हाँय हँकुःआ होड़कू अनँयग बगइचारे बुता लगाय वारगोतेडकू।