41 अलंग बना होड़लंग कसूरकेरा अरू हनाराः डंडलंग पवावकिया। नाँयग होड़ दो तोनोंगाः मेरेय कसूरगरा। हनते हों नाँयकू डंडियावगोतेडा।”
मनदो बेगर गारबार अरू बेगर कसूरते इदानिया हाँयग भेड़ा होन ईसू मसीराः मुरुक किमइताः बलंगीते भगवान अपेय सडावकेडपेःआ।
पिलातूस सुदीगोतेड, ईंग नाःआरे तोनोंगाः ओरोयिंग एचे अवेतेरा, अरू होड़कू तलारे हलो-गदउड़ी होयाःतना, माःआन। दो हाँय जमा होड़कू मड़ंगरे अनँयग तिःई अचंगनेनखने कताया, “नाँयग होड़ गुजुः दो, ईंगराः तोनोंग जिमा कोवानेःआ। जमा अँननपेराः हवे।”
“ईंग बेगर कसूर होड़ एचे साबतिरिगखनिंग कसूरकेरा।” मनदो हँकू कतातेड, “हनारे अले लगा तोनोंगाः मतलोब कोवानेःआ। हना दो अनम ञेल।”
हनालगा अपे भगवानराः आड़रेपे दोहोन। कलउ अपे जीवरे हातपातगे लगा दोंग अहापे एमेवाय। दो हाँय अपे अतेय ञीर जुवाःता।
मी सव सइना होड़कूरीग हातपात होड़ अरू ईसूकू अगुरातेरा हँकुःआ होड़कू ओत डोलोवतो अरू नाःआ जमाकून ञेलतेडखन मुनुरुककू बोरोयान अरूकू कतातेड, “सतायरे नाँय भगवानरीग बेटात दोहोना।”
पिलातूस गदीरे फड़ियावगे लगाय दुड़ुःआ हनमेला आँयगरीग अइमी हाँय एचेरे मीटोंग सरवने वारतेरा, “हाँयग सुधिया होड़राः जीवरे तोनोंगाः अलोम एचे। हाँय बदीरे ईंग मीटोंग सपनायिंग ञेलकेरा अरू हनाते नुँहू वरी ईंगराः जीव ओंगोल कुंभलाःतना।”
दो एटाः होड़ हाँय डंटावतिडिगखने कताया, “भगवान मेरेम बोरोवायता जा? आम हों नाँय सुदा डंडियावतो इदानमेःआ?
हनते हाँय कताया, “ने ईसू, आम राइजगेता हनमेला ईंग होंम उहियार।”
अपे तलारेले दोहोन मेला बिसवासी होड़कू एचेरे अलेराः लूर-नेवन सुद, सताय अरू बेगर गारबारते दोहोना माःआन अँननपे अरू भगवान हों हिदइतदारकू इदानपेःआ।
हँकुःआ होड़कू हाँयकू बेग-हतावातिरिया दो, हाँय हनन इया बदला मेरेय कुदागाड। अरू कटसियाय सहावा, दो तोनोंगीग मेरेय हुड़कावगाड। मनदो हाँय नपायतेय फड़ियावगेता हाँयग भगवान एचेरेय भरसातेरा।