42 ईसू हाँय एचेरेय कताया, “हा दो ञेलगेमे। आम बिसवासकेरा अतेम नपाययना।”
ईसू हाँयग होड़ एचेरेय कताया, “रेमकियानखन आम सलाव जुवाःमे। आम बिसवासतेड अतेम नपाययना।”
दो ईसू हाँयग अइमी एचेरेय कतातेरा, “दिदी, आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा, हनालगा आम नपाययनाम। सलसतेम सलाव जुवाः।”
हनते ईसू आँयग तिःई लंबावतेडखन हाँये टोँवावतिरिया। अरू हननमेला हाँयग कुड़गा बेमारीतेय नपाययान।
हनते ईसू हाँयग अइमी एचेरेय कताया, “आमराः बिसवासते भगवान आमे सडावकेडमेःआ। सलसततेम सलाव जुवाः।”
मनदो ईसू उलटावनेनखन हाँयग अइमी एचेरेय कताया, “ने दिदी, अलोम बोर! आम ईंग एचेरेम बिसवासतेरा। हनालगा आम नपाययनाम।” अरू हाँयग अइमी हनन मेलाय नपाययान।
हनते ईसू कतातेड, “ने दिदी, आमराः बिसवास मुरुक मरंग इदा। होयाः लगाम ओंगलेतना हनन इया होया जुवाः।” दो हननमेला हाँयगरीग बिटीत नपाययाने।
“आम लगा चिलायिंग एचे?” दो हाँय कताया, “ने परबू, ईंग ञेल लगायिंग चहाःतना।”