39 मड़ंग मड़ंगकू सेना हँकुःआ होड़कू हाँयकू डंटावा, आम कलेकालमे दोहोन, माःआन। मनदो हाँय अनउर मुरुक सटीते खिररीवाडखने कताया, “ने दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़, ईंगमे सोगावा।”
होड़कू डेंबाकू हों ईसू एचेरेकू अअगुःआ, जेमहा हाँय हँकूय टोँवाव अवे। हना ञेलतेडखन चेलाकूतेन हँकूकू डंटावतेरा।
नाःआ पीरा ईंग अते चलाः जुवाः लगा ईंग परबू एचेरे पेय तुरहायिंग अरजीतेरा।
होड़कूराः तलारेकू दोहोना हँकुःआ अदोम फरीसी होड़कू ईसू एचेरेकू कताया, “ने गुरुजी, आमरिकुःआ चेलाकूम कलेकाल दोहोन लगा कतावाकू।”
दो हाँय खिररी घड़ीने कताया, “ने ईसू, दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़, ईंगमे सोगावा।”
हना तयोमरे ईसू आँयग चेलाकू एचेरे मीटोंग अउल-तउल कहड़ीय कता उदुःतेरा, जेमहा हँकू सगर बेलाकू अरजीगे अरू भगवान एचेरेकू भरसा हड़ाःगे।
ने नियम चेडदार होड़कू, अपे दोपे ठीकयान। होड़कू भगवान सुदीगेराः कनहूनकू पवाः अते हँकूपे रोंकावतेडकुःआ अरू अँननपे भगवान मेरपे सुदीगेयतना। अपे अँननपे सेरमो देसरे मेरपे बोलता अरू एटाः होड़कू हों सेरमो देसरे बोलो अतेपे रोंकावकूता।”
हनमेला आईरराः ओड़ाः अते तोनोंगीग होड़ वेगनेनखन आईर एचेरेय कताया, “आम बिटी गोएगयनाय। गुरुजी अलोम हलकइनगेय।”
अपे असेगोड ञवन दो, भगवान अपे लगाय एमेयता। ञामगोड ञवन दो, अपे पवाव जुवाःता। दुवारपे टोकोःगोड ञवन दो, भगवान अपे लगाय गीगगोडता।
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “ने हुडिंग बिसवास होड़कू। अपे चिला लगापे बोरतना?” हनते हाँय रेमनेनखन गड़रा घटा अरू लहरा रोंकाः लगाय कतातेड अरू होय मधिमयान।
हनते ईसू हना अतेय सेन मेला, बार होड़ अंधा होड़किन ईसू देह दूर मुरुक सटीते इयाम घड़ीनकिन सेना अरूकिन कताया, “ने दाऊदरीग नइड़-बाँस होड़, अलिंगमे सोगावा।”
दो ईसू चड़ाँनेनखने हुकुमतेरा, “माँय ईंग मड़ंगरेपे अगूगे।” हाँय ईसू मड़ंगरे वेगनेन दो ईसू हाँय एचेरेय होंबोरतेरा,