2 दो हाँय कतातेरा, “मीटोंग सहररे मी होड़ फड़ियावदार होड़ दोहोना। हाँय भगवानराः अकूस मेरेय मनवेःआ अरू होड़कू मेरेय गदनेवाकुःआ।
दो तोनोंग बेला वरी हाँय हाँयग अइमी मेरेय संघरावागडीग। तयोमरे हाँय अनँयग जीवरेय ओंगोलतेरा, ईंग भगवानराः अकूस मेरिंग मनवेयता अरू होड़कू मेरिंग गदनेवाकूता।
हनानाः सहररे मी होड़ रंडियाहीन अइमी होंय दोहोना। हाँयग रंडियाहीन फड़ियावदार एचेरे घड़ी घड़ी सेनेकियानखने कताया, ईंगरीग मुदइ होड़ फड़ियावकिरिगखन हाँय अते ईंगमे बनसाव, माःआन।
दो हना बगइचारीग मालिक ओंगोलतेडखने कतातेरा, नुँहू ईंग चिलायिंग एचे? ईंग दुलारगेयता मिनीटोंग बेटायिंग वारकेः दो, हँकुःआ होड़कू हाँयकू मान मरजइतकेःआ करे?
अँननबूरिकुःआ अआपकू हों अबूकू सुटियावा अरू अबू हँकूबू मान मरजइतता। दो सेरमो देसरीग अबू अपाबूराः आड़रे दोहोकियानखन अबूके तुमिन बगरा जियाः लगा इदा।