11 दो फरीसी होड़ चड़ाँवाडखन नाःआ इयाय अरजीःआ, ने भगवान, ईंग एटाः होड़कू इया इनिग होड़, सहे कसूर होड़, सहे सनहा होड़ कोवायिंगा। ईंग नाँयग मलगुजारी गोः होड़ इया हों कोवायिंगा। हनालगा आम ईंग धनियाबादिंग ओवामता।
अपे अरजी मेला, पचघुचिया होड़कू इया अलोपे अरजी। हँकू एटाः होड़कू उदुःवा लगा अरजी ओड़ाःकूनरे अरू दोफा दूरकूनरे चड़ाँकियानखन अरजी लगाकू मंजूरवाता। अपे ईंगपे अयूम! हँकू जमालेःआ हनाराः इमानकू पवावयना।
अपे कतनता, अले मुरुकले अदेरवाना अरू गिरहत इदानलेःआ। अले एचेरे तोनोंगाः जिनिस हुडिंग बगरा कोवानेःआ। मनदो अपे मेरपे सुसुदीता, अपे हदरावतो, अरू होड़कू ञेल सोगनता हना इया, अरू गरीबकू, अरू अंधाकू अरू एकेते इदानपेःआ।
अपे अरजीतान मेला, तोनोंगीग होड़ बदीरे, माँय ईंग सुदाय कसूरकेरा, माःआनमे ओंगलेतना दो हना बराव एंडागोडमे, अरू आमरीग सेरमोरीग अपांग आमराः कसूर होंय बराव एंडागोडता।
भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा; “जनामा नियमकून मेरकू मनाःता, हँकुःआ होड़कूराः जीव सती-सरापतो इदा।” हनालगा तोनोंगीग होड़ ओंगलेता, ईंग नियमिंग मनाः दो भगवान ईंग लगाय ननाय जुवाःता। हनते हों हाँय सती-सरापतो इदानिया।
रंडियाहीनकू एचेरेकू अडिग जोमता अरू होड़कू उदुःवाकू लगा हँकू मुरुककू अरजीता। मनदो भगवान हँकुःआ होड़कू मुरुके डंडियावकूता।”
अरू मोसेसराः नियम नपायते मनाः बदीरे ईंग बेगर गारबार होड़िंग दोहोना। भगवान मान मरजइत लगा सनपड़ावतोयिंग दोहोना अरू हनालगा कलसियारिकुःआ बिसवासी होड़कूयिंग संतावतेरा।
अपे ईंगपे अयूम, अपेराः लूर-नेवन फरीसी होड़कू अरू भगवानराः नियम चेडदार होड़कूराः लूर-नेवन अते नपाय मेर दोहोन दो अपे भगवानराः राइजरे कहियो ओरोपे बोलो अवेनेना।”
पिलिपूस, बरतुलमाय, तोमा, मलगुजारी गोः होड़ मती, हलपाइरीग बेटात एकूब, तददे,
हनते ईसू हँकू अते गुनहोन तोरेरेय सेनेडा अरू हंडा उकुड़ोमवाडखन नाःआ इयाय अरजीःआ,