23 हाँयग गिरहत होड़ नरगरे तोराय अरू मुरुक पीरारेय दोहोना। हाँय संगीलतेडखने ञेलतेरा दो इबराहीम सुदा लाजरे ञेलतेरा।
उहियारगेपे, मनाड़ंग जूगरे सेरमो देसरिकुःआ अदोम बराहीलकू कसूरतेरा दो, हँकुःआ बराहीलकू हों डंडियाव अते भगवान मेरेय अड़ाःगाडकू। मनदो हाँय हँकू पतालपूररेय सोलोंगगोतेडकुःआ, अरू फड़ियावराः दिन वरी मुरुक अंदरात डोडहारे सिकिड़ीते तोलकेडकूखने सोलोंगगोतेडकुःआ।
ईंगरिकुःआ पाँचगोटोंग बोपोहकू इदानकुःआ। लाजर हँकू एचेरे सेनेकियानखन कसूर अते जीवकू कुदा लगाय कता उदुःवाकूता, जेमहा हँकू नाःआ पीराराः ततेररे अलोकू वेग।
ने महुरा बींग इया होड़कू, भगवान अपे डंडियावकेडखन नरगरे सोलोंगपे अते करा उड़ीपे बनसावगुःता?
अरू आमराः मेड एचे कसूरमेतान दो हना गुड़तीग उडुंगकेडखन तेके एंडागोडमे। आमराः बनर मेड इदान हों नरगराः सेंगेलरे एचे सोलोंगुः अते कनाँकियानखन सेरमो देसरे बोल आम लगा ननपाय इदा।”
हनते हँकुःआ होड़कू अडिगता हाँयग कलउ, सेंगेल अरू हितकाःतो लेटे दिरिराः हुडिंग समुंदररेय तेके बोलोगोडेयता। हंडा हाँयग जानर अरू भगवानराः बड़रा लबराते कतायीग होड़ हों दोहोनता। हँकू सगर सइट दिन रइत पीरारेकू पिड़ियाः पिड़ियाः ञवनता।
दो भूत समसावनेना हाँयग होड़ खिररी घड़ीन ईसू काट कुटीरे तबेरकियानखने कताया, “ईसू भाबी भगवानरीग बेटा! आम ईंग चिला लगाम हलकइनगींगतना?”
आमराः खउना मेड आम एचे कसूरगोडमेता, दो हना मेड गुड़तीग उडुंग एंडागोडमे। आमराः जमा देह नरगरे सोलोंगुः अते देहराः तोनोंगाः दगली चनाचचालाः आम लगा ननपाय इदा।
मनदो अपे ईंगपे अयूम, तोनोंगीग होड़ अनँयगरीग सउंगता सुदाय रीस जुवाः, दो हाँय कोट कछेरीरे डंडे पवाःता। अरू तोनोंगीग होड़ अनँयग सउंगताय बेग-हतावा, हाँय मरंग पंचाइतरे डंडे पवाःता। अरू तोनोंगीग होड़ अनँयग सउंगता एचेरे, ने बुयांग होड़, माःआने कताय दो, भगवान हाँयग होड़ नरगराः सेंगेलरेय सोलोंगगोडेयता।
“गुजुः अबू एचेरे जीताव जुवाःता जा? गुजुः अबूके तोनोंगाः हनी अवेतेडबुःआ जा?”
अरू ने कपरनहूम सहररिकुःआ होड़कू, अपे नाःआ इयापे ओंगलेतना जा, भगवान अले सेरमो देस अगीय गोःयालेता। बुरी! हाँय दो अपे पतालपूररेय वारगोडपेता। भगवानराः जंगर बुतापे ञेलतेरा, हना इया सोदोम सहररिकुःआ होड़कू एचेरे भगवान एचेगोडकेःआ दो, हना सहर तिसिंगाः दिन वरी दोनोहोकुःआ।
अरू हँकिन खिररीकियानखन ईसू एचेरेकिन कताया, “ने भाबी भगवानरीग बेटात, आम अले करेगले लगाम चहाःतना? भगवान अले लगाय तोल दोहोकेरा हना बेला अते मड़ंग आम अले हलकइनले लगाम वेगकिया जा?”
दो हाँय कताया, ने अपांग इबराहीम, ईंग नरगराः सेंगेलरेयिंग तड़पाःतना। हनालगा ईंग सोगावाडिंगखन लाजर ईंग एचेरेम वारगेय, जेमहा हाँय आयँगराः अंगरी दाःरे तोपोवाडखन ईंग अलंगरे दाःए जोरो लड़ेगींग।