11 दो ननन इया अनँयग आँयग मरंगे ओंगलुःता हाँयग होड़ भगवान हुडिंगे बड़ाँवगेयता अरू अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता, हाँय भगवान मरंगगे बड़ाँवगेयता।”
दो ईसू चेलाकू एचेरेय कताया, “अपे ईंगपे अयूम, हाँयग फरीसी होड़ कोवान, मनदो मलगुजारी गोः होड़ भगवान ओंगोलरे बेगर गारबार होड़े बड़ाँवनेना। अनँयग आँयग मरंगे ओंगलुःता हाँय भगवान हुडिंगे बड़ाँवगेयता अरू अनँयग आँयग हुडिंगे ओंगलुःता हाँय भगवान मरंगे बड़ाँवगेयता।”
अनँयग आँयग मरंगे ओंगलुःता हाँयग होड़, भगवान हुडिंगे बड़ाँवगेयता। अरू अनँयग आँयग हुडिंगे बड़ाँःता हाँयग होड़, भगवान मरंगे बड़ाँवगेयता।
मनदो भगवान होड़कू अरूय मयावाकूता। हनालगा भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, “भगवान बड़वार होड़कूय हिनइस-बिनइसवाकूता, मनदो हुडिंगकू उंगलुःता हँकुःआ होड़कूय मयावाकूता।”
ने डिंघाकू, हनन इया अपे हों कलसियारिकुःआ मूक होड़कूराः आड़रेपे दोहोन। भगवानराः कागदरे नाःआ इया ओजाःतो इदा, “भगवान बड़वार होड़कूय हिनइस-बिनइसवाकूता, मनदो हुडिंगकू उंगलुःता, हँकुःआ होड़कूय मयावाकूता।” हनालगा अपे अँननपे अपे हुडिंग ओंगोलकियानखन, सेवा होड़ेंग लगा सपड़ावतोपे दोहोन।
परबू भगवान मड़ंगरे हुडिंगपे ओंगलुः दो, हाँय अपे मरंगे बड़ाँवपेता।
भगवान अनँयगराः जंगरे उदुःकेरा, अरू अँननकू मरंगकू ओंगलुःआ, हँकुःआ होड़कू भगवान जतर-कतरगोतेडकूय।
भगवान, राजाकू अँकूराः हातपातराः गदी अतेय उडुंगगोतेडकू, मनदो अँननकू हुडिंगकू ओंगलुःआ, हँकुःआ होड़कू भगवान मरंगे तुलागोतेडकू।
हनते ईसूय टिवावातेरा हाँयग होड़ एचेरे हों ईसू कताया, “आम केलवा सहे बियाड़ी जोम लगा होड़कूम राःकूता दो, अनम सउंगताकू सहे वपक बोपोकू सहे जइत सगाकू सहे गिरहत परुसीकू अलोम राःकू। हँकुःआ होड़कूम राःतान दो, हँकू हों आमकू राःता अरू आमकू एमे कुदावाता।
एटाः होड़कू अते हुडिंग इदानकुःआ हँकुःआ बिसवासी होड़कू भगवान अनँयग ओंगोलरे मरंगे ओंगोलकूतना। हनालगा हँकू बहालते दोहोन लगा इदा।
अरू अगम जंगरदार भगवान एचेरे हुडिंग उंगलुः घड़ीनपे दोहोन, जेमहा भगवान तोल दोहोकेरा हना बेलारे अपेय मान मरजइतपे।