32 ईसू अरूय कताया, “ने हुडिंग गउदारिकुःआ होड़कू, अपे अलोपे बोर। अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग, आँयगराः राइज अपे एमेवापे लगा मंजूररे इदानिया।
मेर झिकोड़गुःता हना राइजबू पवावतना। हनालगा भगवानबू धनियाबाद अरू हाँयबू मान मरजइत अरू अकूस मनाः घड़ीन हाँय ननाँय जुवाः इयाबू जागगेय।
अरू हाँयरीग अपांग भगवानबू सेवागेय लगा राजाकू अरू पुजउरीकू इयाय बड़ाँवकेडबुःआ। दो होड़कू हाँय सगर सइटकू मान मरजइतगेय अरूकू जागगेय। आमीन!
दो भगवान ननायगुःता हनन इयाबू जियाः लगा अबू जीवरे चहाः अरू जंगरे एमे हड़ाःवाबूता।
हनमेला ईसू भगवानराः सुद बिरुवाते पेरेगनेनखन बहालतेय कताया, “ने ईंगरीग अपांग भगवान सेरमो देस अरू चउंदीसरीग मालिक, आमिंग धनियाबादतना। नाःआ कता मुरुक कनहूनदार होड़कू अरू सुदी होड़कू अतेम ओकोतेरा अरू लइंकू इया होड़कू एचेरेम उदुःकेरा। हाव, ने अपांग भगवान, नाःआ अनमराः नपाय मरंगाः हिछा इया इदाना।”
हनते हाँयग मरंग राजा हाँयराः खउना तिःई गतररेकू चड़ाँनता हँकुःआ होड़कू एचेरेय कतायता, दबूपे, ईंगरीग अपांग भगवान अपेराः जीवे नपायगोतेडा। चउंदीसराः बुँहड़ीन अते भगवान अपे लगाय सपड़ाव दोहोकेरा हना इताडपे पवाः।
दो भगवान अपेय राःकेडपेःआ हनानाः जीव जुकूरेय बड़ाँवगोडपे लगा अरू अनँयग जंगरतेय अपेराः बिसवासराः जमालेःआ नपाय बुता अरू हिछा एचे पुरावगे लगाले अरजीगोड ञवनतना,
अरू अपे ईंग कताकेरा हनन इयापे जियाः दो अबूरीग परबू अरू सडावदार ईसू मसीराः ओरो लुलिगनेना हना देसरे मुरुक मान मरजइततेपे बोलो अवेनता।
मनदो ईसू ओहेन हँकू सुदाय बड़रानेन अरूय कतातेड, “डीड़गुःपे! ईंग हवे। अहापे बोर।”
हंडा कहियो ओरो अयूबनेना। परबू भगवान हँकू मरसले एमेवाकूता। हनालगा हँकूके ढिबरी अरू बेर, मरसल एमे लगा ओरो दोहोनेना। अरू हँकुःआ सेवकियाकू सगर सइट लगा राजाकू इयाकू राइजगेता।
नाःआ जमा कताकूनते अबू सुदीयता भगवान जमा होड़कू नपायतेय फड़ियावकूता, अरू आँयगराः देस बदीरे कटसियापे सहावतना हना देस जुकूर अपेय बड़ाँवगोडता।
कसूरराः बनी दो गुनुजुः हवे। मनदो अबूरीग परबू ईसू मसीते अबू लगा भगवानराः दहिन ओरो टुटीगनेना हना जीव हवे।
ईंग अजी बोपोहकूतिंग, अपे ईंगपे अयूम, नाःआ चउंदीसरिकुःआ गरीब होड़कू भगवान आयँगराः बिसवासरे गिरहत होड़कू बड़ाँः लगाय सुनावकेडकुःआ। अरू भगवानकू दुलारता हँकुःआ होड़कू लगा आँयग जबानकेरा हना इया सेरमो देसरिकुःआ इताडदारकू तुला लगा होंय सुनावकेडकुःआ।
दो ईसू कता कुदातेरा, “ईंग राइजगे दो नाःआ चउंदीसरे ईंगराः राइज ना लवे। ईंग नाःआ चउंदीसरेयिंग राइजकेः दो ईंगरिकुःआ होड़कू ईंग लगा कड़ीगकियानखन नँकुःआ एहूदा होड़कूरिकुःआ मूक होड़कूराः तिःईतेकू बनसावकिंगा। मनदो ईंगराः राइज नंडाःआ ना लवे।”
ननन इया तयोमरे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू मड़ंग जुवाःता अरू मड़ंगरे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू तयोम जुवाःता।”
भगवानराः बड़रा लबरातेकू कतायता हँकुःआ होड़कू अते सवासितीपे दोहोन। हँकुःआ होड़कू अपे एचेरे भेड़ाकूराः भेसरेकू वेगता। मनदो हँकू सतायरे रमू बुःआकू इया इदानकुःआ।
हनालगा अपे अँननपेराः जीवपे अगुरागे अरू अपेराः आड़रे इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू होँपे तिहाकू। भगवान अनँयग बेटातराः बलंगीतेय किजाकेडकुःआ भगवानराः कलसियारिकुःआ होड़कू नपाय अगुवा होड़कू इयापे तिहाकू।
ईंग सुदीयतना ईंग सेन तयोमरे रमू बुःआ इया बेलूर होड़कू अपे तलारे वेगवाडखन बिसवासी होड़कूकू नरी नठी एंडागोडकूता।
भगवान अगम कनहूनदार इदानिया। अरू हाँय ओंगोल दोहोकेरा, कनहूनदारकू अँनकूराः कनहूनते ईंग बदीरे ओरोकू सुदी अवेतेरा, माःआन। मनदो अले नपाय सरवनले परसारगे अते बिसवासगेताकू हँकुःआ होड़कू सडाव लगा भगवान ओंगोल दोहोकेरा। अरू नपाय सरवन मेरकू बिसवासगेता हँकुःआ होड़कू लगा अलेराः परसार बेगर लूर इया इदा।