30 चउंदीसरिकुःआ होड़कू नाःआ इयाःआ कताकूनकू ञामता अरू अपेरीग अपांग भगवान सुदीयतना अपेके नाःआकूनराः जरूरी इदा, माःआन।
मनदो भगवान मेरकू सुदीयता, हँकुःआ होड़कू नाःआ इयाःआ कताकूनकू ञामता अरू अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग भगवान सुदीयतना अपेके नाःआ जमाकूनराः जरूरी इदा, माःआन।
सेरमो देसरे इदानिया अपेरीग अपांग भगवान अपे असेय अते मनाड़ंग अपे लगा चिन चिला कोवानेःआ हनाँय सुदीयता। हनालगा अपे नँकुःआ होड़कू इया अलोपे अरजी।
ने अजी-बोपोहकूतिंग, अयुमेपे! परबू ईंग एचेरेय एमेकेरा, हनानाः हातपातते अपे एचेरेयिंग कतायतना, सताय भगवान मेरकू सुदीयता अरू बेगर लूरराः ओंगोल इयाकू जियाःतना हँकुःआ होड़कू इया अपे अलोपे जियाः।
ईसू अरूय कताया, “ने हुडिंग गउदारिकुःआ होड़कू, अपे अलोपे बोर। अपेरीग सेरमो देसरीग अपांग, आँयगराः राइज अपे एमेवापे लगा मंजूररे इदानिया।
ननन इया सेरमो देसरे इदानिया अपेरीग अपांग भगवान मेरेय चहाःता नाःआमिन अते हुडिंगीग हों केड़े एंडा जुवाः, माःआन।”
अरू भगवान मेरकू सुदीयतना अरू मुहावकियानखन बेलूर ओंगोलरेकू दोहोनता हँकुःआ होड़कू इया अपे अहापे होयाः।
नाःआ कता अपे उहियार दोहोका, अपे अँननपे मेरपे बुतुड़ुता। मनदो अपेरीग अपांग भगवानराः बिरुवा, अपे कता लगा इदा हना कता अपे जीवरेय उदुःवापेता।
अरू अपे अँननपेरिकुःआ सउंगताकू एकलापे सलामकू दो चिला नपाय इदा? नाःआ इया बेगर एहूदाकू हों नान इया मेरकू एचेयता जा?
हनते ईसू कतातेड, “ईंग अपांग भगवान एचेरे अरीनिंग सेना। हनालगा आम ईंग अहम साब रहावकायिंग। मनदो आम ईंगरिकुःआ वपक बोपोहकूतिंग एचेरे सेनेकियानखन हँकू एचेरेम कता उदुःगोड, ईंगरीग अरू अपेरीग अपांग अरू ईंगरीग अरू अपेरीग भगवान एचेरे सेरमोयिंग सलाःतना, माःआन।”
“अपे होड़कू एचे उदुःवा लगा धरमराः नपाय बुताकून अलोपे एचेय। नाःआ इयापे एचेय दो, सेरमो देसरे इदानिया अपेरीग अपांग अते हना नपाय बुताराः इमान कहिसाः ओरोपे पवावनेना।
चिलाले जोम अरू चिलाले ञू, माःआन अलोपे ञाम, अरू ओंगोल कुहकाःरे अलोपे दोहोन।
मनदो भगवानराः राइजराः कताकूनपे ञाम, दो नाःआ जमाकून हों अँननपेराः होया जुवाःता।”