ने सउंगता, भगवान हँकुःआ होड़कूय फनड़ियावकूता, मनदो आम ओंगलेतना, ननन इया बुता ईंग एचेय दो भगवान ईंग ओरोय डंडियावतिरिंगा, माःआन। दो आमराः ओंगोल इया भगवानराः डंडियावतेम बनसाव जुवाःता जा?
दो आम मी होड़ होनोड़ हवे अरू आम भगवान सुदाम अड़ा-चउकी अवेनता जा? कहिसाः तुलात जिनिस तुलादार एचेरे नाःआ इया कता अवेयता जा, ईंग नाःआ इया चिला लगाम तुलागोतेडिंगा?
ने सउंगता, आम सहे तोनोंगीग दोहोन, आम एटाः होड़कू बदीकेडखनमे फड़ियावकू दो हना बदीरे आम अनम बनसाः लगा कहिसाः ओरोम कता अवेतेरा। आम एटाःकूम बदीता, हनानाः कतारे आम होंम कसूरगेतना। हनालगा आम अनमरीग फड़ियावदारमे बड़ाँःता।