39 दो परबू ईसू हाँय एचेरेय कताया, “अपे फरीसी होड़कू डुभा अरू छिपी सेरमो सेरमो एकलापे मंजवेता। मनदो अपेराः इंदरीरे मुरुक ललची अरू बेलूर ओंगोल इदा।
भनगवानराः लेसानरेपे दोहोन दो भगवान हों अँननपेराः लेसानरेय दोहोनता। ने कसूर होड़कू, अहापे कसूरगे। ने बार जीव ओंगोल होड़कू, अपेराः जीव सुदगेपे।
सुद इदानकुःआ हँकुःआ होड़कू लगा जमा कता सुद इदा, मनदो इंदरी अरू ओंगोल बेनेलूराः नेवनते इदा हँकुःआ बेगर बिसवासी होड़कू अरू बेलूर ओंगोल होड़कू लगा जमा कता बेनेलूर इदा।
दो पतरस कतातेड, “ने हनानियाह, आम कलउराः ओंगोल इया सलाः लगा आम जीव हाँय एचेरे चिला लगाम जिमातेरा? आम भगवानराः सुद बिरुवा एचेरे चिला लगाम लबराकिया? कियारी अकिरिंगकेडखन अदोम ढिबुवा चिला लगा हिगारकेडखनमे दोहोगोतेडा?
मी होड़ होड़राः इनिंदरीते बेलूर ओंगोल, ञेड गोजेय, सनहा-सनही, जपाल होड़ेंग, इनिग, लबरा हिदइत अरू ओपता बड़रा इयाःआ बेलूर कताकून उडुंगगुःता।
भगवानराः बड़रा लबरातेकू कतायता हँकुःआ होड़कू अते सवासितीपे दोहोन। हँकुःआ होड़कू अपे एचेरे भेड़ाकूराः भेसरेकू वेगता। मनदो हँकू सतायरे रमू बुःआकू इया इदानकुःआ।
अले एहूदाकूराः रिती-बिधी इया नियम मनाः लगा, ईंग इनिंग घुरी-परी होड़कू अते ओसताजिंग दोहोना।
(हाँय नाःआ कता गरीबगोडकू बदीरे ओंगोल दोहोकेडखन मेरेय कतागाड, मनदो हाँय इनिग होड़े दोहोना अरू मूक चेलाकूराः बगली हाँय एचेरे दोहोना। जेमिन ढिबुवाकूनकू सोलोंगा हना हाँय उडुंग इनिगगेःआ।)
दो ईसू हँकू एचेरेय कताया, “अपे एटाः होड़कू मड़ंगरे नपाय होड़कू इयापे एचे अडिगतना। मनदो भगवान अपेराः जीव जमाय सुदीतना। होड़कू मरंगकू ओंगलेता हना जिनिस भगवान मरंग मेरेय ओंगलेता।
ईसू रंडियाहीन ञेलतेडखने सोगावातेडिया अरू हाँय एचेरेय कताया, “अहम इयाम।”
हँकुःआ होड़कू धरमराः भेसरेकू दोहोनता, मनदो भगवानराः जंगर ओरोकू मनावनेना। हनन इयाकुःआ होड़कू अते तोनोरेम दोहोन।
सिमोनरीग बेटात जूदा इसकरियोतीराः जीवरे ईसू एचे साब लगा मड़ंगते कलउ ओंगोले सोलोंग दोहोतेरा। दो ईसू अरू चेलाकूतेन बियाड़ीकू जोम मेला,
दो एहुना अनँयगरिकुःआ चेलाकूतेन अते बार होड़ ईसू एचेरे नाःआ होंबोर लगाय वारतेडकिना, वेग लगाय दोहोना हाँय अनम हवे जा, अले एटाः होड़ लगा ततंगी इदा, माःआन।