9 हंडाकुःआ बेमरियाकू नपायगोडकूपे अरू हँकू एचेरेपे परसारगे, भगवान अपे एचेरे राइजगे लगाय बुँहड़ीकेरा, माःआन।
“भगवान अपे एचेरे राइजगे लगाय बुँहड़ीकेरा। हनालगा अपे कसूर अते जीवपे कुदा।”
दो ईसू कतातेरा, “ईंगमे अयूम! तोनोंगीग होड़ भगवानराः राइजरीग होड़ बड़ाँः लगा इदान दो हाँय दाः अरू भगवानराः सुद बिरुवाते जनमावगुः लगा इदा।
अपे बदीरे भगवान एचेरे हिदइत दोहोन लगा नाःआ सहरराः धुंदरा अलेराः काट अते कोटा एंडायतनाले। मनदो अपे नाःआ सुसुदी लगा इदा, भगवान अपे एचेरे राइजगे लगाय बुँहड़ीकेरा, माःआन।
हंडा हाँय एचेरेकू सेना, हँकुःआ होड़कूय नेत-नेवारा। हाँय मुरुक डीड़ अरू बेगर रोंकावते भगवानराः राइज बदीरे परसारगेःआ अरू परबू ईसू मसीराः कताय चेडकुःआ।
हनते हाँय हँकू भगवानराः राइज बदीरे परसारगे लगा अरू बेमरियाकू नपायकू लगाय वारगोतेडकू।
हनालगा अपे सुदीयापे, भगवान होड़कूय सडावता हना नपाय सरवन नुँहू बेगर एहूदाकू लगा हों इदा अरू हना हँकू बिसवासगेता।”
दो ईसू हाँय एचेरेय कता कुदातेरा, “आम ईंगमे अयूम, तोनोंगीग होड़ अरू मी तुरहा, मेरेय जनमाः दो हाँय भगवानराः राइजरे ओरोय मेसा अवेनेना।”
अरू हँकू मुरुक बगरा भूतकूकू एचे उडुंगतेरा अरू मुरुक हसूतेकू दोहोना हँकुःआ होड़कू एचेरे सुनुम तिलाःतेडकूखनकू एचे नपायतेडकुःआ।
हनते ईसू अरूय कतातेरा, “भगवानराः राइज करा इया इदा? हना ईंग करा उड़ीयिंग अउल-तउलगे?
दो हना वरीते ईसू परसारगे लगाय बुँहड़ीतेरा अरूय कतातेड, “भगवान अपे एचेरे राइजगे लगाय बुँहड़ीकेरा। हनालगा अपे कसूर अते जीवपे कुदा।”
तोनोंग सहररिकुःआ होड़कू अपे मेरकू नेत-नेवारपे दो हँकुःआ होड़कूराः बजाररे सेनेकियानखनपे कता उदुःगे,