27 हाँय कताया, “आम अनमरीग परबू भगवान आमराः जमा इंदरीते, जमा जीवते, जमा जंगरते अरू जमा ओंगोलतेम दुलारगेय अरू आमरीग परुसी, अनम इयाम अलार-दुलारगेय।”
भगवानराः नियमकून कतायता, “अलोपे सनहा-सनही, तोनोंगीग अलोपे ञेड एंडाय, अलोपे इनिग, अलोपे ललचीःआ।” नाःआ जमा नियमकून मिनीटोंग नियमरे मिनी जुवाःता, “अपे अँननपेरिकुःआ परुसीकू अँननपे इयापे अलार-दुलारकू।”
जमा नियमकून अते मइद नियम नानाः हवे, अपे अँननपेरिकुःआ परुसीकू अँननपे इयापे अलार-दुलारकू। अपे नाःआ नियमपे मनाःतना दो नपायपे एचेतना।
ने ईंगरिकुःआ लइंकू इया होड़कू, अपे बनाड़रा बड़राते एकला अलोपे अलार-दुलारकू, मनदो एटाः होड़कू संघरावाकू घड़ीन सतायते अलार-दुलारकू लगा इदा।
परबू कतायतना, हना दिनराः तयोमते इसराएलरिकुःआ होड़कू सुदा नाःआ इयायिंग कता-जमकावगेता। ईंग ईंगराः नियम हँकूराः जीवरेयिंग दोहोगोडता, अरू हँकू इंदरीरेयिंग ओजाःगोडता। ईंग हँकूरीग भगवानिंग दोहोनता अरू हँकू ईंगरिकुःआ होड़कूकू दोहोनता।
ने अजी बोपोहकूतिंग, अपे अजइत जीव जियाः लगा भगवान अपेय सुनावकेरा। हनालगा अपे मनबिदिया होड़ इया अहापे कसूरगे। मनदो अपे अँननपे अलार-दुलार होड़ेंग घड़ीन सेवा होड़ेंगपे।
आम एंगा-अपाकिनमे मान मरजइत अरू आमरीग परुसी अनम इयाम अलार-दुलारगेय।”
दो ईसू होंबोर कुदातेरा, “भगवानराः नियमरे चेले माःआन ओजाःतो इदा? आम करा उड़ीम बछाःता?”