46 हनते मरियम कतातेरा, “ईंग जमा जीवते, भगवानिंग जागतना।
हनालगा भगवानराः कागदरे ओजाःतो इदा हान इया, “भल भलायगुःताय हाँयग होड़, परबू बदीरेय भल भलायगुः।”
अपे परबू एचेरे जमा बेला बहालतेपे दोहोन! अरूयिंग कतायतना, अपे बनाहालतेपे दोहोन!
ननानाः एकला कोवान, ईसू मसी अबू भगवान सुदाय एचे हेल-मेलगोतेडबुःआ। हनालगा अबू भगवान एचेरेबू भल-भलायगुःता।
अपे नुँहू वरी ईसू मसी मेरपे ञेलगडिया। हनते हों अपे हाँयपे दुलारतना। अपे नुँहू हों हाँय मेरपे ञेलेयतना, हनते हों अपे हाँय एचेरेपे बिसवासगोड ञवनतना, अरू ओरोपे उदुः चबा अवेतेरा हना मुरुक बगरा बहालते इदानपेःआ।
मनदो अबू भगवानराः बिरुवाते हाँय जाग घड़ीन ईसू मसीबू मान मरजइतता। अरू होड़कूराः खतना इयाःआ रिती-बिधीरे मेरबू भरसाता। हनालगा सताय खतनात होड़कू अँननबू हवे।
भगवान ईसू मसीते जमा बेला अबू बहालतेय एचे जितावबूता। अरू हाँय नपाय महकता हना सुनुम इयाःआ मसीराः कनहून, अबूते होड़कूय एचे सुदीगोडकूता। हनालगा भगवानिंग धनियाबादता।
जमा होड़कू लगा सलसते एमेयता हाँयग भगवान जमा बरानाःते अपेराः जीव सुदे दोहोगे अरू परबू ईसू मसी कुदा वेगता हना दिन वरी अपेराः देह, जीव अरू हनसा बेगर कसूरते दोहोगे लगा होयिंग अरजीतना।