37 भगवान जनामाय एचे अवेयता।”
ईसू चेलाकूतेन अगी ञेलतेडखने कतातेरा, “मनुवाकू अते नाःआ इया ओरो होया अवेनेना। मनदो जमाकून भगवान अते होया जुवाःता।”
दो ईसू कताया, “मनुवा मेरेय एचे अवेयता हना जमाकून भगवान अते होया जुवाःता।”
दो ईसू मसी कुदा वेग मेला अबूराः अबड़ अरू गुजुः इयाःआ देह बदलाकेडखन आँयगराः देह इयाय अगम नपाये तुलागोडता। हाँयके जमा जिया-जउतकून एचेरे हातपात इदा अरू हाँय अनँयग जंगरते अबूराः देहे बदलावगोडता।
अयुमेमे, आम जइत सगा इलिसिबा डुकरीयाने। हनते हों नुँहू भरी-पावरे इदानिया। हाँय बदीरे होड़कू कतायता, नाँय बहिली इदानिया, माःआन। मनदो हाँयके भरी-पावकियानते नुँहू छो महिना होयाकिया।
दो मरियम कताया, “ईंग भगवानरीग सेवकीन हवे। आम कतायतना, हनन इया होया ओवायिंगमे।” हनते सेरमो देसरीग बराहील तोराय।