28 दो हाँयग बराहील मरियम एचेरे सेनेडखने कतातेरा, “सलाम, भगवान आमे भलावाडमेःआ अरू हाँय आम सुदा इदानिया।”
हनमेला सेरमो देसरीग बराहील हाँय सुदाय बड़रानेना, “मरियम, आम अलोम बोर। भगवान आमे मयावारा।
जेमहा आँयगरीग दुलार बेटातते अबूराः जीवरे आँयगराः अगम नपाय मया मिनी जीवतेडखने ओवाडबुःआ हाँयग भगवानराः जाग होयाः।
हनालगा आम अहम बोर, कलेकाल अलोम दोहोन मनदो होड़कू एचेरे ईंग बदीरेम कता उदुःगे।”
अरू मुरुक सटीतेय कताया, “जमा अइमीकू अते भगवान भलावाडमेःआ अरू आमरीग लँइग हों भलाये दोहोनता।
दो ईसू हाँयग होड़ एचेरेय कता कुदातेरा, “इये ईंगरीग अया हवे? ईंगरिकुःआ बोपोहकू इये इयेकू हवे?”
हाँय मरियम ञावीग डिंडा धंगड़ी एचेरेय वेगनेना। उसूप ञावीग होड़ सुदा हाँयराः मंगा बरा होयानेना अरू हाँयग उसूप दाऊद राजारीग नइड़-बाँस होड़े दोहोना।
हना बड़रा अयूमकेडखन हाँय बोरोयाने अरूय ओंगोलतेड, नाँय चिला लगा ईंग नाःआ इयाय सलामकिरिंगा, माःआन।